AL06: Die Händler von Genua 2001

De spelers kruipen in de huid van Genuaanse handelaars. De handelaar wordt voorgesteld als een toren. De toren, die uit 5 bruine schijven bestaat, mag tot maximaal vijf velden (het startveld inbegrepen) ver op het speelbord verplaatst worden. Telkens wordt een schijf achtergelaten. Deed me denken aan ‘Mole Hill’ uitgegeven bij Blatz 1997 .
Het speelbord dat uit 8x8 velden met 18 gebouwen, 20 straatvelden en een marktplein(4x4) bestaat is omgeven door opslagplaatsen voor de 40 handelswaren en gebouwen waar de bijzondere kaarten moeten geplaatst worden. Langs de linkerzijde van het speelbord is de rondetabel aangegeven. Afhankelijk van het aantal spelers verloopt het spel over maximaal 7 tot 12 ronden. ‘Maximaal’ want is de markt het startveld van de handelaar dan wordt de ronde aanwijzer met één veld verder geschoven. Het aantal ronden is dus niet voorspelbaar.
Elke spelbeurt verloopt in dezelfde volgorde. De speler aan beurt plaatst de handelaar op het snijpunt van de geworpen getallen van een blauwe en een rode dobbelsteen. Vandaar uit kan enkel hij de handelaar nog 4 velden verder verplaatsen en dit op een horizontaal of verticaal aangrenzend veld. Daar elke speler in regel slechts één actie kan uitvoeren in een gebouw zal men proberen de speler aan beurt te overtuigen om de handelaar op een gebouw van jou keuze te plaatsen. Het overtuigen gebeurt het best met ‘tastbare’ waar, geld en/of alle soorten goederen, kaarten enz…
Het onderhandelen en het uitvoeren van de actie is gebonden aan een welbepaalde volgorde: eerst het actuele gebouw waar de handelaar staat vervolgens de aangrenzende gebouwen. Wordt er in het actuele gebouw een voorstel ingediend door een medespeler dan moet de actie uitgevoerd worden. De speler aan beurt heeft echter wel het voorrecht de actie zelf uit te voeren (slechts eenmaal). Gaat de speler in op een voorstel om naar een aangrenzend gebouw te gaan dan betaalt de medespeler het voorstel aan de speler aan beurt. De handelaar gaat naar het aangrenzend gebouw waar de medespeler de overeenkomstige actie uitvoert.
Men kan kleine en grote opdrachten uitvoeren en boodschappen overbrengen wat allemaal Dukaten opbrengt en daar gaat het nu precies om in dit spel. Hij die de meeste Dukaten bezit op het einde van de welbepaalde ronde wint immers. Er komen nog speciale kaarten bij kijken die je toelaten om een bijkomende actie uit te voeren of om te ruilen enz..
Bijzonder is wel dat de gebouwen die aan de straat grenzen die de handelaar heeft aangedaan kunnen geclaimd worden. Deze gebouwen brengen tijdens het spel geld op, een soort huur wanneer ze worden aangedaan door de andere spelers, alsook op het einde. Tijdens het spel kan men ook privilegekaarten verzamelen die op het einde gewaardeerd worden. Hoe meer aangrenzende gebouwen men heeft des te meer geld deze gebouwen opbrengen.
Alea heeft opnieuw een degelijk gezelschapsspel op de markt gebracht in het gekende (boek)formaat. Degelijk materiaal en een doos waar alles goed is in op te bergen. De spelregels zijn behoorlijk lang en af en toe hadden we toch wel vragen over hoe het nu precies zat. In dit spel staat of valt alles echter met het inleving als handelaar. Je moet echt zoals een handelaar reageren en dus niet het eerste of het hoogste bod kunnen het beste voor jou zijn.
Er zijn ook spelregels voor het spelen met 2 maar onderhandelen met twee…