DinGomino 2001

Dit is zo’n spel waarbij je onmiddellijk de bedenking maakt "waarom heeft nog niemand dit idee eerder uitgewerkt?”.
DinGomino combineert de stenen van een klassieke domino met de actiekaarten uit Uno. 60 luxueus uitgevoerde dominostenen liggen ter beschikking. Volgens het aantal deelnemende spelers krijgt ieder er een bepaald aantal (variërend van 6 tot 12 stenen). De jongste speler begint door één van zijn stenen op tafel te leggen. De andere speler volgen en proberen aan één van beide zijden een passende dominosteen te leggen. Wie niet kan of wil spelen, pakt een nieuwe steen uit de voorraad. Als met die zojuist verworven steen kan gespeeld worden, dan is dat toegelaten. Eén op de vier stenen zijn klassieke dominostenen (met 1 tot 6 stippen). Maar de overige drie op vier stenen tonen combinaties van stippen en symbolen. Als een steen geplaatst wordt zodat het symbool aan de buitenkant ligt, volgt een bepaalde actie. Wordt b.v. een pijl in een cirkel gespeeld, dan mag de speler aan beurt nog eens spelen. Een ander symbool betekent dat de volgende speler in zitvolgorde zijn beurt moet overslaan of dat de speelrichting verandert. Een ‘+2’ is gemeen: de volgende speler moet twee stenen uit de voorraad nemen, tenzij die kan counteren met een overtroefsteen. In dat geval moet de volgende speler in zitvolgorde vier stenen bijnemen, tenzij die dat op zijn beurt weer kan opheffen, enz. Vanzelfsprekend ontbreekt ook de joker niet die naast elk symbool kan gelegd worden.
Wie het eerst al zijn stenen (dingominos) kan uitspelen, wint het spel.