Diego Drachenzahn (Diego Drakentand) 2009

Alle spelers nemen met hun draak deel aan de vuurspuwwedstrijd. De draken wachten allemaal op hun beurt aan de zijkant van het spel en worden op de boord van de speldoos gezet. Daar gebeurt later ook de puntentelling van deze wedstrijd. De speldoos zelf vormt het decor voor de wedstrijd, de grond is licht hellend. ( Hopelijk houdt deze helling ook lang stand, want na enkele keren spelen is er al een knik in het spelbord te zien.)
De 3 vuurballen (knikkers) worden 'afgevuurd' vanaf de bovenkant van het hellend vlak en moeten beneden aan de heuvel de juiste doelen bereiken. Dat doel wordt bepaald door de doelkaartjes. Deze kaartjes liggen op een verdekte stapel op tafel voor de speler. De speler die aan zet is, neemt een doelkaartje en bekijkt het doel. Daar zal hij straks de knikkers naartoe rollen of met andere woorden de vuurbollen afschieten.

Alle spelers krijgen stemkaartjes in dezelfde kleur als de draak en leggen deze voor zich.

De eerste draak mag vuurspuwen. Hij legt de 3 vuurballen in de daarvoor bestemde gaatjes in het spelbord en laat ze richting doel naar beneden rollen. De andere spelers kijken nauwgezet toe en schatten in wat het doel van de draak is (bv. door de bewegingen van de speler te bekijken). Ze kiezen daarna het kaartje met de afbeelding waarvan ze denken dat dit het doel was en leggen dit verdekt voor zich. Wanneer iedere speler een stemkaartje gekozen heeft, draait iedereen die om en toont ook de draak aan zet zijn doelkaart.
Nu worden de punten verdeeld: De draak aan zet krijgt punten voor elke knikker die bij het juiste doel terechtkwam. De spelers aan de zijlijn krijgen een punt wanneer ze juist konden raden wat het doel van de draak was. Slimme draken kunnen andere spelers dus op een dwaalspoor brengen.