Cable Car San Francisco 2009

Dit is een heruitgave van Metro (2000). Naast het feit dat de doos nu belachelijk groot is, valt op dat Cable Car zich in San Francisco afspeelt en niet meer in Parijs en dat er nu een tweede spelvariant aan toegevoegd werd (de Maatschappijen). De meeste spelers vinden de lay-out van de tegels in het oorspronkelijke spel Metro veel duidelijker dan deze in de nieuwe editie. Het overzichtelijk is wat verdwenen.
Het basisspel in precies hetzelfde gebleven. Spelers leggen om beurt spoortegels aan om hun treinen over een zo lang mogelijke spoorlijn te laten rijden. Hoe meer tegels die spoorlijn gebruikt, hoe meer punten. Je moet bij elke beurt rekening houden met je eigen posities en die van de anderen. Het liefst plaats je een tegel die één van je eigen spoorlijnen verlengt en die van een medespeler afwerkt (zodat die niet meer punten had kunnen scoren).
In de tweede variant worden nu 8 maatschappijen ingezet. Die krijgen elk hun startposities aan de rand van het speelbord maar behoren niemand toe. Wel krijgen alle spelers aandelencertificaten van vier verschillende maatschappijen (een 10-20-30-40% aandeel). De overige aandelen liggen gesorteerd per waarde klaar en eentje wordt telkens open gedraaid.
Bij je beurt moet je kiezen: ofwel leg je een nieuwe spoortegel aan ofwel verwissel je een bepaald aandeel voor eentje van dezelfde waarde. Iedereen probeert vanzelfsprekend die treinen waarvan je de meeste aandelen bezit (of kunt bekomen) zoveel mogelijk punten te laten scoren.
Als alle spoortegels geplaatst zijn, volgt de slotwaardering. De maatschappij met de meeste punten op de scorebaan is 8 punten waard. Daarna volgen de andere met 7-6-...-1p. Daarna bereken de spelers hun overwinningspunten aan de hand van hun aandelencertificaten: een 40% aandeel scoort 4x de punten van die maatschappij, een 30% aandeel 3x, enz. De speler met het hoogte totale percentage aandelen van een maatschappij ontvangt een extra bonus. Deze bonus is gelijk aan het aantal winstpunten van de maatschappij gedeeld door 10 (afgerond naar beneden). In geval van een gelijke stand ontvangen alle betreffende spelers de bonus. De speler tellen hun punten op. De speler met de meeste punten wint het spel.
Commentaar
Je koopt dit spel niet om enkel het basisspel te proberen. De tweede variante is best aantrekkelijk. Het plagen blijft bestaan. Alleen weet je niet of dit bij het begin van het spel wel de moeite waard is. Het kan immers blijken dat een bepaalde maatschappij later wel heel veel punten waard wordt en dat toevallig vette aandelen van dat bedrijf wel kunnen verworven worden. Het inschatten van elkaar bedoelingen voelt erg leuk aan (soms vergelijken we deze variant met Heimlich & Co). Wie bezit aandelen van welke kleur en wie saboteert telkens welk bedrijf?
De doos is jammer genoeg belachelijk groot. Het oorspronkelijke handige formaat van Metro had kunnen gebruikt worden. Cable Car is een leuke opener voor een spelavond, maar speel dan de aandelenvariante.