1, 2, 3... ich komme! (1, 2, 3... ik kom) 2009

Kinderen houden van verstoppertje spelen en dit is precies wat de auteur hier probeert uit te werken in dit spannend geheugenspel. Veertig kaarten, waarop telkens een kind staat afgebeeld, worden flink geschud en als verdekte stapel klaargelegd. De speldoos bevat ook acht verstopplaatsen. Dit zijn kaarten in de vorm van een boom, een schutting, een waterput…
De startspeler draait vijf kaarten om en legt ze open op de tafel. Terwijl een zandloper loopt, bekijkt hij deze kinderen heel aandachtig want straks zitten ze verstopt en zal hij slechts een hoofd, een T-shirt, een broek of een paar schoenen te zien krijgen. De medespelers pakken vijf verstopplaatsen en leggen die op de ‘kinderen’ terwijl de startspeler eventjes zijn ogen sluit. Hij moet nu één van de vijf kaarten aanwijzen en twee kenmerken noemen die door de verstopplaats worden bedekt. Als speler kijk je of de kinderen een hoofddeksel hebben of niet, met of zonder bril, korte of lange mouwen, lange of korte broek of rok, met of zonder schoenen.
Zijn de genoemde kenmerken correct, dan kan een volgende kaart worden geraden. Een juiste kaart telt als zegepunt.
Van zodra de vijf openliggende kaarten zijn besproken, worden vijf nieuwe kaarten omgedraaid en is de volgende speler aan de beurt. Het spel is afgelopen als alle spelers twee keer ‘zoeker’ zijn geweest. De speler die de meeste kaarten heeft verzameld, wint.
Dit spel test duidelijk het geheugen en kan makkelijk worden aangepast (vb meer of minder kenmerken opnoemen). Een leuk spel met een duidelijk thema dat de kinderen zeker zal aanspreken.