Sticheln 1993

Met deze doos heb je een bijzonder en verrassend kaartspel in handen. Weinig troefkaartspellen hebben spelers zo weten te overtuigen als dit kleinood. Het mag dan ook niet verwonderen dat het in 1993 werd uitgeroepen tot beste kaartspel van het jaar.
Het doosje bevat 90 kaarten verdeeld over 6 kleuren met telkens 15 kaarten genummerd van 0 t.e.m. 14. Afhankelijk van het spelersaantal worden bepaalde kaarten uit het spel genomen zodat steeds 15 kaarten per speler beschikbaar blijven. De hoogste getalwaarde in een partij zal dus verschillen bij minder of meer spelers. Doel van het spel is heel eenvoudig: probeer zoveel mogelijk punten te verzamelen... Wie als eerste 100 punten kan bijeen sprokkelen - of als dat te lang dreigt te duren: na tien spelronden - is de winnaar.
Het merkwaardige en unieke aan dit spel wordt bekomen door het samenspel van volgende drie spelregels. Als eerste kiest elke speler bij het begin een eigen ‘ergerniskleur’. Dit is een kleur waarvan hij hoopt zo weinig mogelijk kaarten te verzamelen want elke kaart die hij toch bekomt levert evenveel minpunten op als aangeduid door de vermelde getalwaarde. Als je niet uitkijkt, kan dit dus nogal hoog oplopen... Alle andere kaarten tellen daarentegen elk slechts voor één schamel punt!
De tweede regel bepaalt de troefkleur: alle kaarten verschillend van de eerst uitgespeelde kleur - behalve alle ‘0’-kaarten - zijn troefkaarten. Zodra je dus afwijkt van de kleur van de eerste uitgespeeld kaart, ben je dus, behalve met nullen, aan het troeven.
Opvallend aan de derde regel is dat een speler nooit verplicht is om te volgen of om te troeven. Iedereen kan dus steeds bij zijn beurt volledig vrij kiezen welke kaart hij wil spelen. Deze grote vrijheid zal echter vaak als uiterst gevaarlijk aangevoeld worden. Voorspellen wat de anderen zullen doen is hierdoor niet erg gemakkelijk... Steeds blijft het nl. uitkijken voor de hoge kaarten van de eigen ergerniskleur.
Zoals reeds vermeld, kan het spel op twee manieren beëindigd worden. Gelukkig heeft de auteur daarbij aan een beperking van het aantal spelronden gedacht want al te vaak is het opbouwen van een hoge positieve score niet zo evident.
Voor beginners zijn bij de spelregels enkele (logische) tips vermeld. Wie vooraf een duwtje in de rug wil krijgen en een catastrofe wil vermijden, moet deze zeker eerst doornemen.
‘Sticheln’ is een eenvoudig kaartspel met een enorme diepgang. Vooral de onvoorspelbaarheid en de veelheid aan mogelijkheden maken het boeiend. Wie goed kan bijhouden welke kaarten reeds werden uitgespeeld en daarbij rekening houdt met de verschillende ergerniskleuren van de deelnemers, zal meer kans maken om dit spel te winnen. Dit is zeker een aanrader voor kaartliefhebbers.