Tomahawk 2006

Twee indianenstammen nemen het in de jacht tegen elkaar op en proberen elk zoveel mogelijk punten te verzamelen.
Bruno Faidutti en Bruno Cathala, twee actuele Franse spelauteurs hebben dit blufkaartspel samen gecreëerd en blijven opvallend trouw aan het basiskarakter van de ‘Franse slag’. Dit houdt in dat het spel een (gezonde) mix is van wat (maar zeker niet te veel) tactiek, een (vrij grote) portie geluk en gekruid is met wat bluf.
Elke speler beschikt over eenzelfde basisset van 24 indianen. Deze hebben elk een sterkte die varieert tussen 1 en 10. Naast deze individuele sets zijn er ook nog 7 speciale indianenkaarten die elk een andere eigenschap bezitten. Elke speler krijgt willekeurig 3 van de kaarten, mag er daarvan 2 houden en haalt daarvoor 2 basiskaarten uit zijn set. Elke speler schudt tenslotte zijn volledige kaartenvoorraad (= 24 kaarten), maakt een persoonlijke verdekte trekstapel en neemt de bovenste 8 kaarten in de hand. In elk van de 6 spelronden zullen beide spelers telkens 4 kaarten uitleggen.
Tussen beide spelers in worden 4 verschillend samengestelde landschapsstapels opgebouwd. Elke landschapskaart stelt een bos, gebergte of vlakte voor waarin 1 tot 5 dieren (= aantal te verdienen punten) te vangen zijn. Ook wordt aangegeven hoeveel kaarten (1 tot 3) aan elke zijde nodig zijn voordat het landschap gewaardeerd wordt. In 2 van de 5 bossen geldt daarbovenop nog een welbepaalde eigenschap (grootste kaart valt weg of kleinste kaart wordt verdubbeld).
Nadat beide spelers bij elk landschap verdekt één indiaan hebben gelegd worden deze alleen bij vlaktes en gebergten omgedraaid. Ook bij bossen waar voldoende kaarten liggen worden alle indianen zichtbaar gedraaid. Eerst wordt de haarlengte (= scalp) van de overeenkomstige indianen aan weerskanten met elkaar vergeleken. De indiaan met de langste scalp wint evenveel punten als de scalpwaarde van zijn tegenstander. Daarna wordt de gevechtswaarde van elke speler berekend en gaat de landschapskaart naar de sterkste speler. De ingezette indianen worden weggelegd en indien nodig nieuwe landschapskaarten omgedraaid. Na zes ronden zijn alle jachten voorbij en wint de speler met de meeste punten.
Een partijtje is snel gespeeld en verloopt telkens weer anders. Dit is niet alleen het gevolg van de andere speciale kaarten die je trekt maar ook van de toevallige opeenvolging van landschappen en indianenkaarten. Steeds komt het er op aan om de beste indianen in te zetten op die plaatsen waar meest te verdienen valt. Ook de speciale eigenschappen worden het best optimaal gebruikt. Omdat niet steeds alle kaarten open liggen moet soms ingeschat worden wat de tegenstander van plan is... Wie over een (goed getraind) geheugen bezit beschikt over een extra troef tenminste als hij kan bijhouden welke kaarten z’n tegenstander al heeft verbruikt...
Tomahawk is een aanrader voor spelers die van tweepersoonsspellen houden waarin niet alles voorgeprogrammeerd is. Bovendien is de lay-out helder, functioneel en sfeervol!