Aqua Romana 2006

Het antieke Rome kreeg zijn drinkwater door middel van lange waterleidingen, de aquaducten. Elke speler probeert als bouwheer, met behulp van bouwmeesters en eigen arbeiders, aquaducten te bouwen die zo lang mogelijk zijn en daardoor heel veel zegepunten opbrengen.
Bij de start van het spel beschikt elke speler over een eigen startreservoir van waaruit hij drie of vier aquaducten kan beginnen bouwen. Rondom het speelbord worden 12 bouwmeesters opgesteld. Elke bouwmeester laat toe om in die rij of kolom waar hij op uitkijkt, bochten, rechte stukken, bruggen of dubbele bochten te bouwen.
Wie aan de beurt komt, kijkt of één van zijn arbeiders (die steeds op het laatste stukje van en eigen aquaduct staan) in het directe zicht staan van een bouwmeester. Als in de rij of kolom waar de arbeider staat inderdaad een bouwmeester zichtbaar is, kan de speler een stukje verder aan zijn eigen aquaduct aanbouwen. Welk soort stukje wordt bepaald door de soort bouwmeester. Vervolgens wordt de betreffende bouwmeester één vrij vakje op het parcours rondom het speelbord verplaatst.
Zodra een speler een aquaduct afsluit (maakt niet uit of dit een eigen aquaduct is of deze van een tegenspeler), wordt geteld uit hoeveel aparte tegels dit aquaduct bestaat. De arbeider van die speler wordt vervolgens op het podium met hetzelfde getal geplaatst. De podiumplaatsen zijn echter beperkt. Als de podia 7, 8 en 9 reeds bezet zijn, wordt een arbeider die ook 9 punten scoort helaas op het eerste lagere vrije podium nr. 6 geplaatst.
De eerste vijf aquaducten die gewaardeerd worden, geven de betreffende speler het recht om een reserve bouwmeester naar keuze te plaatsen op een voor hem interessante plaats.
Zodra niemand tijdens een volledige ronde nog een extra aquaductplaatje kan bouwen, eindigt het spel. De arbeider die op het beste podium staat, krijgt 4 extra zegepunten, de tweede ontvangt een bonus van 3 punten en de derde een bonus van 2 punten. De spelers maken de som van de punten die hun arbeiders opbrengen. De speler met de hoogste score wint het spel.
Je kan opmerkingen maken over het gekozen thema. Normaal gezien werden aquaducten gebouwd om het water zo efficiënt mogelijk van buiten de stad naar de stad te brengen. In dit spel vertrekken de waterleidingen binnen de stad en kronkelen zich om ter langst doorheen elkaar. Dat is juist, maar tijdens het spelen maken de meeste spelers hier niet zo veel bezwaren meer rond.
Aqua Romana is een interessant leg- en verbindingsspel. Ook al doet het bij een eerste indruk nogal denken aan Linie 1, toch bevat dit spel enkele interessante nieuwigheden. De bouwmeesters krijgen een heel speciale betekenis. Je moet voortdurend in de gaten houden welke soort bouwmeester (bochten, rechte stukken, bruggen of dubbele bochten) waar ter beschikking staan en evenzo waar de verschillende meesters terecht zullen komen.
Het scoresysteem is ook uniek bedacht. Er zijn 1-20 punten te verdienen op de verschillende podia. Maar elk puntenaantal is slechts één keer te verdienen. Je moet dus heel goed uitkijken of een aquaduct van 15 punten blijkt slechts 9 punten waard te zijn als je te lang wacht met die af te sluiten.
De spelregels zijn voorbeeldig opgesteld en voorzien van erg functionele illustraties. Het spel kan vlot worden uitgelegd zodat een nieuwe groep speler redelijk vlug aan de slag kan gaan. Het spelmateriaal is mooi vormgegeven en van een goede kwaliteit.
Aqua Romana behoort tot de groep legspellen waar iets meer tactisch inzicht van de spelers verwacht wordt. Verwacht er echter ook niet te veel van. Puur tactisch ingestelde spelers ervaren te weinig beïnvloedingsmogelijkheden.
Aqua Romana is geen nieuwe Carcassonne, maar mag zijn plaats binnen (jongere) gezinnen zeker opeisen.