Inspecteur Lénigme 2004

Op 75 grote kaarten staan 150 raadsels die met behulp van zo weinig mogelijk aanwijzingen moeten opgelost worden.
De spelers verdelen zich in twee teams. Het team dat aan de beurt komt, krijgt een grote loep met rood doorschijnend glas. De loep zelf dient ook als scorehouder. Een speler van het andere team zondert zich wat af, neemt een kaart uit de doos en leest de situatie en het raadsel voor.
Een voorbeeld: We hebben het over een knaagdier van 60 jaar oud. Alhoewel zijn naam, stem en uiterlijk regelmatig veranderen, wordt hij geen jaar ouder. Een groepje deskundigen zorgt ervoor dat het knaagdier het eeuwige leven heeft, zonder ouder te worden. Deze deskundigen zijn geen dokters of wetenschappers. Wie is dit knaagdier en welk kledingstuk draagt hij altijd?
Kan het andere team meteen raden over wie het gaat, dan scoort het team 5 punten. In het andere geval leest de voorlezer een eerste aanwijzing voor (er staan op elke kaart steeds 4 aanwijzingen). Dit gaat zo door totdat een team het juiste antwoord geeft.
De vier aanwijzingen op deze kaart zijn: zijn echte naam is Mortimer, zijn foto staat op een heleboel petjes in Amerika en Frankrijk, de deskundigen zijn tekenaars, het knaagdier is een muis. Nu weten jullie meteen dat de oplossing op de raadsel Mickey Mouse is. Hoe meer aanwijzingen je nodig hebt, hoe minder je scoort (1 aanwijzing = 4p en 4 aanwijzingen = 1p).
De punten worden bijgehouden met verschuifbare klepjes op de rand van de grote loep. Het team dat als eerste 20 punten scoort, wint het spel.
De raadsels vallen mee. De meeste kunnen door volwassenen meteen of na 1 of 2 tips opgelost worden. Erg jonge kinderen (vanaf 8 jaar zoals op de doos vermeld) zullen wel meer tips nodig hebben. Het scoresysteem zoals uitgelegd is het spelregelboekje is fout. Wie dit goed naleest, weet niet hoe je dit moet aanpakken. Er wordt gesproken over titels maar deze term wordt nergens in de tekst gebruikt. Er staat ook niet hoeveel je scoort na drie aanwijzingen. Waarschijnlijk werd de tekst door iemand vertaald die dit spel helemaal niet kent.
Een ander belangrijk storend element is de wijze waarop het antwoord onderaan elke kaart gegeven wordt. Deze wordt in een soort rode achtergrond verstopt zodat je die enkel met de rode loep kan lezen. Die loep heb je echter niet nodig. Wie de tekst wat van dichterbij bekijkt, ziet het antwoord duidelijk staan. Slordig. Wie dit weet moet heel bewust vermijden naar de onderkant te staren of hij kent meteen al het antwoord.
Winnen doe je na 20 punten. In principe kan het spel dus afgelopen zijn na vier keer aan de beurt te zijn. Scoort dat team tussendoor nog wat andere punten, dan heb je een spel met raadsels dat je maar één keer kunt spelen en bovendien redelijk vlug eindigt. Ons advies is duidelijk: zoek iemand die dit spel gekocht heeft en vraag of je het even mag lenen...