Dorfromantik: The Board Game 2023

Dorfromantik blijkt uiteindelijk een klein coöperatief meesterwerk te zijn.
Voor degenen die het niet weten, omdat ze zich zelden in virtuele, digitale werelden begeven, moet worden vermeld dat Dorfromatik de bordspelconversie is van een computerspel dat een bordspel als thema heeft. Redelijk verward? Geen probleem, ik zal het je uitleggen.
Dorfromantik is een computerspel dat is ontwikkeld door vier afgestudeerden van HTW Berlijn die een gezamenlijk project wilden aanpakken als onderdeel van hun masteropleiding. Het resultaat was Dorfromantik, dat gebaseerd is op bekende plaatsingsspellen zoals Carcassonne en tijdens de pandemie voor heel wat opschudding zorgde.
Veel spelers gebruikten het spel om even bij te komen en het dagelijks leven te vergeten. De beloning voor het viertal was de German Computer Games Award in de categorieën Best Game Design en Debut. Lukas Zach en Michael Palm hadden waarschijnlijk een soortgelijk project in de maak en hebben nu samen met Pegasus het daadwerkelijke bordspel op de markt gebracht. Onze beoordeling met vier hartjes is jullie zeker niet onopgemerkt gebleven, dus zullen we je uitleggen wat we zo goed vinden aan Dorfromatik.

Waar gaat het over?

Dorfromantik is een coöperatief legspel waarin het de taak van de spelers is om een landschap te bouwen van zeshoekige tegels en opdrachten uit te voeren om zoveel mogelijk punten te scoren. In principe is Dorfromantik een eindeloos spel dat steeds opnieuw kan worden gespeeld om je eigen maximale score te verbeteren. Maar om het spel wat pittiger te maken, is er een campagne opgenomen waarin we geleidelijk nieuwe tegels en opdrachten kunnen vrijspelen. De voortgang wordt bijgehouden op een campagneblad en door continu te spelen boeken we vooruitgang op dezelfde manier als bij het voltooien van speciale opdrachten.

Hoe werkt het?

Het spel is heel eenvoudig, maar heeft een paar verborgen kleine details waar je rekening mee moet houden. Het spel bevat 73 tegels. 48 daarvan tonen landschappen zoals bossen, velden, dorpen, spoorlijnen en rivieren. De overige 25 zijn opdrachttegels, die ook deze landschappen laten zien, maar altijd een klein tekstballonnetje met een opdracht bevatten. Deze opdrachten zijn altijd toegewezen aan een landschap en telkens wanneer we een van de opdrachten in het spel brengen, trekken we een bijpassende opdrachtfiche die ons een nummer tussen vier en zes voor het landschap toont.

Aan het begin moeten we daarom de landschapstegels, opdrachtfiches en opdrachtfiches naar verdekt schudden. Haal drie van de landschapstegels met de afbeelding naar beneden uit het spel en leg ze terug in de doos. De landschapstegels en opdrachtfiches worden op een omgekeerde stapel gelegd zodat iedereen ze kan zien. De opdrachtfiches moeten ook met de afbeelding naar beneden binnen handbereik worden gelegd.

De eerste speler die begint moet nu een opdrachtfiche trekken en plaatsen. Alle andere spelers doen hetzelfde totdat er drie opdrachten zijn; pas daarna worden de normale landschapstegels getrokken en neergelegd. De tegels moeten altijd in de etalage worden gelegd. De taak van de spelers is nu om punten te verdienen voor de opdrachten. Als een fiche bijvoorbeeld een 4 aangeeft op een maïsveld, moeten we geleidelijk een aaneengesloten maïsveld van die grootte aanleggen. Zodra de laatste tegel is geplaatst, wordt de markeersteen toegevoegd aan onze overwinningspuntenvoorraad en moet de volgende speler een nieuwe opdracht plaatsen.

De afzonderlijke tegels kunnen naar wens naast elkaar worden gelegd. We kunnen ook een bos naast een dorp leggen. De zijden hoeven alleen overeen te komen voor rivieren en spoorwegen. Deze mogen niet in een lege ruimte lopen en abrupt eindigen. Er zijn ook overeenkomstige opdrachten voor sporen en rivieren. We kunnen extra punten scoren met vlaggen, die op een paar landschapstegels te vinden zijn. Deze zijn beschikbaar voor bossen, velden en dorpen en geven ons punten voor het aantal velden in een gebied. De vlaggen hebben maar één nadeel. Deze gebieden moeten aan alle kanten omringd zijn door andere landschappen. Zodra een rand nog “open” is, levert een gebied met vlaggen geen punten op.

In principe is dat het hele spel. Er zijn ook een paar regels over hoe om te gaan met opdrachtfiches in verschillende situaties.

Het spel eindigt zodra de stapel landschapstegels volledig is opgebruikt. Hoe meer van de opdrachttegels we kunnen voltooien, hoe beter dat is voor onze score. Aan het eind tellen we alle opdrachten op een scoreformulier bij elkaar op en tellen we de punten voor de vlaggen erbij op. Last but not least krijgen we extra punten voor de langste rivier en de langste spoorweg in het aantal gebouwde tegels. Dat is het en dat is het einde van een enkel spel Dorfromantik.

Maar het gaat door, want we kunnen een hele campagne spelen. De Dorfromantik speldoos bevat nog meer. Er zijn vijf kleine doosjes met extra spelmateriaal, dat we beetje bij beetje moeten verdienen, net als in een legacy game. Al deze dingen breiden het spelverloop uit met extra missies, speciale manieren om punten te scoren, enz.

Als we besluiten om een campagne te spelen, nemen we ons scoreformulier, berekenen we het totale aantal punten en zetten dat over op het campagneformulier. Dit toont ons een puntenschaal aan de linkerkant, waarin we een één voor ons eerste spel op de juiste plaats invullen. Naast de punten krijgen we een aantal kruisjes die we kunnen aankruisen in het middengebied. Dit toont een soort ontwikkelingsboom met kleine gestippelde paden. Met elk kruisje kunnen we een punt afvinken en komen we steeds dichter bij een nieuwe ontwikkelingsstap. Als we er een hebben bereikt, kunnen we het bijbehorende item uit een van de vakjes pakken en krijgen we een regelkaart met nieuwe regels. Aan de rechterkant kunnen we ook de prestaties aanvinken die we hebben bereikt.

Op deze manier blijft Dorfromantik zich in kleine hapjes ontwikkelen en wordt het steeds complexer. Niet moeilijker, maar interessanter en gevarieerder. Er was een echte aantrekkingskracht om het volgende kleine detail te ontgrendelen en te ontdekken hoe het gescoord kon worden. Oeps, daar zijn we al bij de conclusie.

Commentaar

Dorpsromantiek is heel eenvoudig. Zo eenvoudig dat ik me soms even afvroeg of dat alles was? Maar dat duurde nooit lang, want het spel gaf me binnen een paar seconden het antwoord. Ja, dat is het en dat is genoeg.
De gameplay is even simpel als ingenieus en houdt je aan het lijntje. Ik heb al meer dan dertig potjes gespeeld van alleen het bordspel en er ligt nog een heleboel ander spul dat op dezelfde manier gespeeld wil worden. Dat alleen al zegt veel, want Dorfromantik kan zich staande houden tegen alle verleidingen van de nieuwigheden en blijft voor mij nog steeds interessant.
Enerzijds komt dit door zijn eenvoud, want het is heel snel op te zetten en speelt ook heel snel en soepel. Aan de andere kant ontstaat het eerder genoemde aanzuigende effect zodra de eerste dingen zijn vrijgespeeld en de grote ontdekkingsreis begint. De structuur van sommige prestaties daagde ons ook steeds weer uit om een ander spel te spelen om de volgende prestatie te voltooien. Het werkt echt goed. Zo goed zelfs, dat we hier nu zitten te wensen voor meer successen en nog meer willen ontdekken.
Ja, ik ga ervan uit dat er in de niet al te verre toekomst uitbreidingen voor Dorfromantik komen, want iedereen die bekend is met de digitale versie weet dat wissels, rivierdelta's, zeevelden, plusorders etc. zeker ruimte laten voor verdere campagnespellen. Voorlopig zijn er echter genoeg uren speelplezier te beleven als de spelers meedoen.

Dit is naar mijn mening het grootste punt van kritiek op Dorfromantik, want om een campagnespel tot bloei te laten komen, moet het vaak gespeeld worden en, in dit geval, door steeds dezelfde groep. Maar zoals we allemaal weten is die bereidheid niet zo groot bij de beoogde doelgroep. Dorfromantik kan in principe coöperatief gespeeld worden en werkt goed met een klein aantal spelers. We speelden het met twee spelers en bespraken al snel de tegelposities. Met meer spelers duurt het waarschijnlijk te lang en kan het gaan slepen, afhankelijk van welke spelers je bij je hebt. Maar het spel werkt ook heel goed solo.

Dorfromantik speelt ook uitstekend solo. Wie moeilijk een zelfde groep spelers kan vinden die bereid zijn heel veel partijen na elkaar te spelen, kan voor solo gaan. En dat speelt ook heel vlot en even interessant.