Bron: Spellenlab
In deze stad in het zuiden van Marokko proberen 2 tot 4 spelers vanaf 12+ in een grote 2 uur zoveel mogelijk verschillende wijken compleet te vullen met Keshi’s (zijnde markeerfiches). De ontdekte oases brengen eveneens zegepunten op. De speler met de meeste punten is de winnaar.
Naast een kubustoren en een centraal speelbord met een rivierspoor, paleistrap en moskeetrap is er voor elke speler een persoonlijk speelbord en scherm. Achter dit scherm worden 12 verschillende gekleurde houten blokjes (Keshi’s) gelegd.
In Marrakesh worden 3 seizoenen, die elk uit 4 rondes bestaan, gespeeld.
In elke ronde zijn er 4 fasen.
In de eerste fase gaat men zijn 3 assistenten op verschillende velden op het persoonlijk speelbord plaatsen. Daarvoor kiest men in het geheim 3 houten Keshi’s vanachter zijn scherm. De kleur van de gekozen blokjes bepaalt in welke wijken men de assistenten mag plaatsen.
De 3 gekozen blokjes van alle spelers worden vervolgens in de toren gegooid. De toren is zo ontworpen dat er een beperkt aantal blokjes vast kan komen te zitten.
In fase 2 worden de houten blokjes die uit de toren kwamen gerold gesorteerd volgens kleur.
Elke speler neemt om beurt maximaal 2 blokjes van dezelfde kleur. Dit gaat zo verder tot alle blokjes zijn verdeeld.
Men ruilt zijn blokjes om tegen 1 kartonnen Keshi van dezelfde kleur. Deze gekleurde markeerfiches leg je op een veld in de overeenkomende wijk van je spelersbord.
De blokjes zelf komen in de algemene voorraad te liggen.
In fase 3 maak je gebruik van je assistenten. Je hebt de mogelijkheid uit 2 opties: ofwel neem je één markeerfiche in de kleur van de gekozen wijk uit de algemene voorraad en plaats je deze op je spelersbord; ofwel voer je de wijkactie uit. Elke wijk heeft een bijbehorende actie. Meer geplaatste Keshi’s of hogere waardes op de Keshisporen in een wijk maken deze actie krachtiger.
Zo kan je bijvoorbeeld in de dadelboomgaard dadels ontvangen afhankelijk van de waarde van de Keshi markeersteen. Deze dadels kan je later gebruiken als betaalmiddel voor andere zaken.
Na 4 rondes zijn de 12 houten blokjes achter je scherm opgebruikt en is het seizoen ten einde.
Nu volgt er nog een riviertelling waarbij er zegepunten worden gegeven en een betaalfase waarmee men zijn bevolking wil belonen met dinars, dadels en water.
Na het eerste seizoen volgt een tweede en derde waarbij alle spelers telkens opnieuw beschikken over de 12 houten blokjes.
Dit is een stevige avondvuller waar men bij het eerste maal spelen behoorlijk wat tijd moet uittrekken om de spelregels met alle mogelijkheden aan de andere spelers te duiden.
Het vooraf lezen van de spelregels is een aanrader.
Stefan Feld is in de spellenwereld bekend om zijn “stevige” spellen met een grote keuze aan mogelijkheden. Dit is in dit spel niet anders.
Dat sommige blokjes, waarop men hoopte ze te kunnen gebruiken, in de toren blijven haperen zorgt soms voor frustratie maar maakt deel uit van het spel waarbij men zich moet aanpassen aan de situatie.
In de “essential” versie zijn de houten speelstukken een eenvoudigere versie van deze uit de “deluxe” versie, maar dit heeft geen invloed op het speelplezier.
De doos heeft enorm veel degelijk speelmateriaal maar in die mate dat het opbergen een rommeltje wordt wanneer men de verschillende componenten niet in aparte zakjes stopt.
Deze zakjes mocht men er wel bijgeleverd hebben.
Naast het basisspel zitten er ook uitbreidingsmodules.
De achterkant van de spelregels bevat een addendum van 8 pagina’s met een overzicht van de symbolen, uitleg over de verschillende perkamentrollen, riviertegels, woestijnsteden en oases.
Alles bij elkaar is dit een dikke 3 hartjes waard.