Bron: Spellenlab
'Wie ben ik' is een eenvoudig inventarisatiespel waarbij de spelers ieder kaartje bij een van de categorieën neerlegt: Dit ben ik - Nee - Soms - Zou ik willen zijn.
Hiernaast is er nog een variant waarbij kinderen/jongeren kaartjes kunnen sorteren met 'hoe ze zijn op school' al onderwerp.
Hieronder vind je een aantal bevindingen van onze testgroepen (oa bij kinderen en jongeren met ASS; Gedrags- en emotionele stoornis...):
a. Materiaal:
- Design is prima: rustig, duidelijke kaartjes, functioneel
- Handleiding is bruikbaar en duidelijk
- Leuk dat alles in elkaar past: het een staat visueel niet los van het ander
b. Spelduur: 15 tot 25 minuten
- Mogelijk om spel vroeger te beëindigen als je dat wil
- Was voldoende
c. Inhoudelijk
- Er staat op de doos ‘Leer jezelf kennen’, maar eigenlijk moet je al redelijk wat zelfkennis of zelfinzicht hebben om met dit spel te kunnen starten. Een paar van onze leerlingen hadden dit niet en dan was het moeilijk om het spel te kunnen spelen op de manier waarop het bedoeld is. Het leverde wel andere inzichten op.
- Voor kinderen met autisme is het soms moeilijk om in voorbeelden te denken.
Bv. de stelling ‘De dingen die jongens doen vind ik leuk.’ Als je dan begint voorbeelden aan te halen en je zegt als begeleider ‘bv. voetballen’, dan kan het gebeuren dat het kind zegt ‘Ik houd niet van voetballen, dus voor mij is dit fout’. Daarom was het voor ons een meerwaarde dat we konden differentiëren in de kaartjes. Ook naar inhoud toe was het handig om te kunnen differentiëren en het gesprek met het kind te kunnen sturen volgens de noden van het kind.
- Het vraagt wat oefening bij de begeleider om het spel diepgaand te kunnen gebruiken en te kunnen inzetten. Maar eenmaal getraind, dan kun je er goed mee aan de slag.
- Er staat 6 jaar als minimumleeftijd op de doos, maar het is echt afhankelijk van het kind zelf of het spel bruikbaar is of niet.
- Het evaluatieblad dat bij het spel zit geeft wel een overzicht, maar we vonden het een beetje beperkt in mogelijkheden. We zijn ons ervan bewust dat het een momentopname is, maar het zou fijn zijn als je het als begeleider zou kunnen gebruiken om nog eens te reflecteren en samen te vatten met het kind.
Besluit:
Bruikbaar, duidelijk en aangenaam spel dat ingezet kan worden om aan zelfreflectie te doen met kinderen die al over een zekere mate van zelfinzicht beschikken.