Verflixxt! 2005

32 tegels worden achter elkaar aangelegd. In de basisversie liggen de rode mintegels met waarde –10p tot –1p het eerst, gevolgd door een reeks groene plustegels met waarde +1p tot +8p, daarna een reeks van 6 beige gelukstegels en tenslotte nog eens een rijtje rode mintegels met waarde –8p tot –1p. Elke speler beschikt over een aantal eigen pionnen die op een starttegel vooraan het parcours geplaatst worden. 8 neutrale wachters worden ergens in het midden op evenveel tegels geplaatst.
Elke speler probeert zo goed als mogelijk groene positieve tegels te verzamelen, eventueel ook wat neutrale tegels en wil het liefst zo weinig mogelijk rode negatieve tegels bezitten.
Hoe kom je aan die tegels? Heel eenvoudig. Wie aan de beurt komt, gooit een gewone dobbelsteen en verplaatst één van zijn eigen pionnen evenveel tegels. Eventueel kan je ook een neutrale wachter verplaatsen op voorwaarde dat er minstens één pion (kleur doet er niet toe) op dezelfde tegel staat. Als na je verplaatsing de tegel waar je van vertrok leeg is, moet je die tegel nemen.
In het begin heb je niet veel keuze: alle pionnen staan op dezelfde starttegel. Maar tijdens het spel verspreiden de pionnen zich over de verschillende tegels zodat je na je dobbelsteenworp een beetje kan plannen welke eigen pion of neutrale wachter je wil verplaatsen.
Kan je een neutrale tegel bemachtigen dan verandert die een verkregen negatieve tegel in evenveel positieve punten.
Het spel eindigt als alle pionnen de eindtegel bereikt hebben. Alle spelers maken de som van hun verkregen tegels om de winnaar te bepalen.
Het spelregelboekje bevat nog een vijftal varianten om het spel op een soms totaal andere wijze te spelen.
De basisregel bekoort door zijn eenvoud. Het is wel even wennen dat je ook steeds een wachter kan verplaatsen. Dat is vooral handig als geen enkele van je pionnen met de gegooide dobbelsteenworp gunstig kan verplaatst worden. Het spel kent een relatieve grote geluksfactor. Het kan gebeuren dat een medespeler steeds goed dobbelt en daardoor alle geluk van de wereld schijnt te hebben, maar that’s life, isn’t it?