Manila 2005

Een handelswedstrijd voor 2 tot 5 spelers. Via de zee worden 4 handelswaar met drie boten naar Manilla verscheept. De spelers proberen hun handlangers, 3 pionnen, zo goed mogelijk in te zetten. Bedoeling is die handelswaar, waarvan men aandelen heeft, zo duur mogelijk op de zwarte markt te verpatsen.
Zodra een handelswaar de waarde van 30 Peso's bereikt op de lijst van de zwarte markt eindigt het spel. De speler met het grootste fortuin is de winnaar.
Het speelbord toont een zeeweg naar de havenstad Manilla. Deze weg wordt onderverdeeld in 13 stappen. In de haven zijn er drie plaatsen waar de schepen kunnen aanleggen. Op elk van de drie kaden is er plaats voor een handlanger. In dezelfde haven zijn er tevens drie plaatsen waar de “beschadigde” schepen een werf kunnen bereiken. Ook hier kan op elke steiger een handlanger geplaatst worden. Vooraleer men de haven bereikt ziet men langs de zeeweg nog 2 plaatsen waar een handlanger als loods kan werken en zijn er twee plaatsen in een piratenschip. Men kan ook kiezen voor de enige plaats in het verzekeringskantoor.
Elke speler start met een kapitaal van 30 Peso's.
Van de vier handelswaar zijn er telkens 5 aandeelkaarten. Van elke soort worden er drie apart genomen en goed geschud. Elke speler ontvangt nu in het geheim 2 aandeelkaarten. Alle overblijvende aandeelkaarten worden nu volgens soort naast het speelbord gelegd.
Men begint met het veilen van het ambt van havenmeester en het uitoefenen van zijn ambt. Enkel de havenmeester heeft de mogelijkheid tot het aanschaffen van een aandeel. Hij betaalt hiervoor de prijs aangegeven op de lijst van de zwarte markt. Hij laadt de drie schepen met waren. In feite beslist hij welke waar er niet verscheept wordt. Hij plaatst de schepen in het water. Vervolgens gaat men de handlangers inzetten en de schepen verplaatsen. Dit deel bestaat uit drie plaats en dobbelsteenronden.
De havenmeester begint met het plaatsen van een pion, dit op een onbezet veld en betaalt het aangegeven oranje getal als geld aan de bank. Waar kan men een pion plaatsen? Op een schip, op een haven of een werfplaats, op een piratenschip, op een loodsveld of op het verzekeringskantoor (speler ontvangt onmiddellijk 10 Peso's)
Vervolgens dobbelt de havenmeester de drie gekleurde dobbelstenen (overeenkomstig de handelswaar in de schepen) en verplaatst willekeurig de schepen op de zeeroute. Elk schip dat voorbij vakje 13 vaart heeft een succesvolle reis gemaakt en komt aan in de haven van Manilla.
De schepen die na drie ronden niet voorbij 13 komen zijn beschadigd en komen op de scheepswerven te liggen. Uitzondering schepen die in de 2de en de 3de ronde op 13 eindigen worden door de piraten overvallen
De scheepsloodsen doen hun werk vooraleer de havenmeester met de dobbelstenen gegooid heeft in de derde ronde. De kleinste loods (2 Peso's) beslist, als eerste, om een schip 1 plaats vooruit of achteruit te plaatsen. De grootste loods mag een schip twee of 2 schepen elk één plaats voor of achteruit plaatsen.
Na de derde dobbelsteen ronde ontvangen de spelers voor succesvol ingezette pionnen geld.
A) Piraten verdelen de waarde van de geplunderde handelswaar
B) Pionnen op de schepen (in de haven van Manilla) verdelen de waarde van de handelswaar C) Elke havenpion ontvangt geld als er bij hem een schip is aangekomen
D) Elke werfpion ontvangt geld als er bij hem een schip is aangekomen (de speler wiens pion op het verzekeringskantoor staat betaalt, anders betaalt de bank)
E) Pion op het verzekeringskantoor
∑ Betaalt aan de speler wiens pion op de werf een schip voor zich liggen heeft
∑ Betaalt aan de bank wanneer een schip op een werf komt waar geen pion van een speler staat.
Het betalen gebeurt eventueel met het opnemen van krediet.
Wie een krediet opneemt legt een aandeelkaart verdekt aan de rand van het speelbord. Dit levert 12 Peso's van de bank op. Het terugbetalen kost 15 Peso's
Heeft men onvoldoende geld en geen open aandeelkaarten meer in bezit dan mag men enkel pionnen op een vrij veld in de schepen plaatsen als blinde passagier. Andere plaatsen zijn taboe.
Alle handelswaar die na de derde ronde de haven van Manilla bereiken stijgen in waarde. De waardesteen wordt een veld naar boven geschoven op de lijst van de zwarte markt.
Zodra een handelswaar de waarde van 30 Peso's bereikt eindigt het spel. Ontvang geld voor elke handelswaar en trek eventueel krediet af. Hij met het grootste vermogen wint het spel.
Dit is duidelijk een familiespel waarbij de geluksfactor dobbelsteenworp voor onverwachte wendingen kan zorgen. Het spelmechanisme laat wel toe om wat bij te sturen.
Het juist inzetten van de handlangers levert geld op of zorgt ervoor dat je medespelers minder verdienen dan dat ze zelf gewenst hadden. Indien de handlangers niet voor inkomsten zorgen (ze kosten wel om ze in te zetten) dan hinkt men wel achterop want het ambt van de havenmeester is vrij belangrijk en kost dan ook “veel” geld. Hij bepaalt immers welke handelswaar ingescheept worden van waar de schepen vertrekken en hij kan als enige een aandelenkaart aankopen. Misschien toch beter krediet opnemen, tenzij je gokt op een fantastische slag met de piraten. Dat het spel niet aan tactische spelers is besteed zal wel zo zijn maar de schuld bij de dobbelstenen leggen is iets te gemakkelijk als excuus wanneer het minder goed gaat.
Dit vlot, dik uur durend, gezelschapsspel zal goed scoren bij zijn doelgroep. Naast de Duitse en Engelstalige spelregels heeft men ook een Cd-rom bijgevoegd waar de spelsituaties worden uitgelegd.