Bron: Spellenlab
De grote geschiedenisshow op TV1 probeerde het thema geschiedenis aantrekkelijk en toegankelijk te maken voor een breed publiek. Of ze daarin slaagden, laat ik in het midden. In navolging van de experimenteerdoos 'Hoe? Zo!' brengen ze nu twee grote zware dozen op de markt.
In deze editie staat het Egypte van de Farao's centraal. Veruit het meeste materiaal dient om pleisteren voorwerpen te maken of om een kartonnen dorp aan de Nijl in elkaar te knutselen. We kochten deze doos omdat er ook een bordspel in voorkomt.
Het speelbord toont een doolhof met vakjes die door gangen verbonden zijn. Sommige ruimten tonen een speciaal symbool. De spelers plaatsen hun onderzoekers aan de ingang en om de beurt plaatsen de spelers eerst een soort sleutels verdekt op de gangen. Deze kaarten bevatten een open of gesloten symbool. Iedereen moet dus goed onthouden waar hij zijn gesloten sleutels plaatst.
Nadien dobbelt iedereen om de beurt. De eigen pion wordt verplaatst op voorwaarde dat de gang dit toelaat. Door het sleutelkaartje om te draaien weet je of je pion kan passeren. De speler mag ook beslissen om twee sleutels verdekt van plaats te wisselen in plaats van te dobbelen.
De speciale kamers zorgen voor extra acties. Soms moet je een beurt overslaan, terugkeren op je stappen of kan je gebruik maken van een speciale doorgang. Andere vakjes laten een quiz op je los. De meerkeuzevragen zijn niet makkelijk en zijn zeker niet voor kinderen vanaf 8 jaar bedoeld (zoals op de doos staat). Indien je de vraag juist hebt, krijg je de kaart. Deze stelt een spoor voor. Bij nog een ander soort vak horen kanskaarten die je meteen moet uitvoeren.
Wie twee sporen bezit, kan aan de laatste fase beginnen: de juiste deur vinden waarachter de schat van Toetanchamon zit. Wie die als eerste ontdekt, wint het spel.
Je dobbelt, draait sleutels om of verwisselt die van plaats om jezelf te helpen of anderen te plagen. Soms zoek je het antwoord op een vraag en soms kan je niet anders dan hopen op een gunstige kanskaart. Bekoren doet dit spel niet. Het spelmateriaal is niet uitzonderlijk mooi. De spelregels lezen erg moeilijk. Je vraagt je af wie dit vertaald heeft? Voor het leuke snoetje van Ilse bovenop de doos moet je dit spel zeker niet kopen...
De grote doos bevat veel meer materiaal om plaasteren figuren te modelleren of om een dorp in elkaar te steken met behulp van kartonnen bouwplaten. Eenmaal gemonteerd passen ze echter niet meer in de doos. Een klein stripverhaal vertelt iets meer over het leven in de tijd van de Farao's.