Party: On the Beach 2003

We kenden reeds het spel ‘Party & Co’ en zijn uitbreidingen en junioredities. Toen ik dit doosje zag staan, dacht ik een aanvulset te vinden. Groot was mijn verbazing als bleek dat dit goedkope spel een volledig speelbaar concept is waar je de basisdoos niet voor nodig hebt, maar er wel sterk gebaseerd op is.
Party on the Beach is een amusant spel voor grotere groepen spelers die op vakantie Taboe, Trivial Pursuit, Pictionary en Gebarentaal willen spelen maar niet van plan zijn al deze dozen mee te sleuren. De spelers verdelen zich in maximaal 4 teams.
Het kleine, fris getekende speelbord toont een parcours met start en eindvak. Onderweg komen 6 verschillende soorten vakken voor. Eindigt je pion na een dobbelsteenworp op een vakje met een dobbelsteen dan moet je nog eens gooien en verplaatsen. Eindigt je pion op een symbool dan moet je de bijbehorende opdracht uitvoeren. Voert je team de opdracht correct uit dan krijg je een pion van die kleur.
Het team dat als eerste van elk van de vijf verschillende soorten opdrachten de pion kan verzamelen, wint het spel. Of is het de groep die als eerste met zijn pion op het laatste vak van het parcours komt? De spelregels zijn helaas niet duidelijk. Bij doel van het spel staat duidelijk dat elke groep probeert als eerste op het eindvak te landen. Maar bij de rubriek ‘einde van het spel’ lees je dat het team dat als eerste van alle verschillende opdrachten de bijbehorende pion bezit, het spel wint?
Wat is er hier aan de hand? Ik heb de indruk dat de schrijvers van deze spelregels twee eerdere versies door elkaar gemengd hebben: de senior- en de juniorversie. Dat is verschrikkelijk slordig!
Gelukkig heeft iedereen die een beetje logisch kan redeneren vlug door wat er aan de hand is. Het speelbord is niet echt bestemd voor deze spelregels dus moet je maar wat improviseren.
Dat moet je trouwens toch tijdens het hele spel doen. De opdrachten die telkens door iemand van het team moeten uitgevoerd worden vereisen enig improvisatietalent.
Bij ‘liplezen’ moet een speler van het team een woord of zin liplezen totdat zijn team het correct geraden heeft (binnen de 30 seconden). Dit kunnen eenvoudige uitdrukkingen als ‘we zijn de weg kwijt’ of ‘zandkasteel’ zijn, maar evengoed iets langere zinnen als ‘ma maakt malse kroketten’ of ‘met mijn luchtmatras op de golven deinen’.
De gele vakken laten iemand iets uitbeelden via mimiek en gebaren. Hierbij mag ook een geluid geproduceerd worden. Zie je al iemand ‘hoogtevrees’ uitbeelden? En wat denk je van ‘waterfietsen’, ‘afscheidszoen’ of ‘tanga zwembroekje’?
Op blauwe vakjes moet een vraag juist beantwoord worden. De teamleden mogen even overleggen en mogen – in tegenstelling tot de andere soorten opdrachten – slechts één antwoord geven.
Eindigt de pion op een groen vakje dan wordt er getekend zoals in Pictionary. En stopt de pion op een roze vakje dan wordt het spel Taboe gespeeld: iemand van het team moet een woord omschrijven zodat zijn teamgenoten het kunnen raden, maar mag geen van de vier logische associaties met het doelwoord gebruiken. Omschrijf maar eventjes het woord ‘vakantieparadijs’ als je ook nog de woorden ‘hemel’, ‘toeristen’, ‘zomer’ en ‘hotel’ niet mag gebruiken.
Als een opdracht goed uitgevoerd wordt, ontvangt het de bijbehorende gekleurde pion en mag het team nog eens spelen. Vanzelfsprekend moet de volgende keer iemand anders van het team het werk doen.
Knap aan deze editie is dat alle opdrachten rond het thema ‘vakantie’ gaan. Ook leuk is dat bij doel van het spel heel duidelijk geschreven staat dat de spelers een heleboel plezier moeten hebben! En dat zullen ze ook hebben eenmaal ze overeengekomen zijn wat het eigenlijke doel van dit spel is...
Kortom: klein doosje, verrassend lage prijs, veel afwisseling, ideaal voor grotere groepen op reis, maar een blunder van formaat wat spelregels betreft.