Marrakesh 2004

Als Manfred Ludwig (o.a. Hoogst Verdacht en Viva Topo) een spel bij Haba uitbrengt, dan is onze verwachting groot. Marrakesh is een tactisch racespel vanaf 6 jaar. De spelers verplaatsen kamelen doorheen een woestijn en proberen zo vlug mogelijk bij de stad aan te komen om waardevolle handelswaren te verhandelen.
Het speelbord bestaat uit 12 grote losse tegels: 9 woestijnstroken, 1 oase, 1 wandelduin en natuurlijk ook het marktplein van Marrakesh. Deze tegels worden in een welbepaalde volgorde klaargelegd: helemaal links de wandelduin, net niet in het midden de oase en uiterst rechts het marktplein. De gewone stukken woestijn komen daartussen. De 4 kamelen per speler starten op de woestijnstrook net voor de oase. Op het marktplein zijn vier winkels die elk 4 warenkaarten aanbieden. De rode schijven zijn aantrekkelijker dan de blauwe die weer meer waard zijn dan de gele of de groene. Dit betekent dat elke speler liefst rode warenkaarten verzamelt en bij gebrek pas dan interesse heeft voor de blauwe, gele of groene. Elke kameel kan slechts één warenkaart ophalen. Plannen is dus belangrijk.
In de buidel zitten 16 actiekaarten. Deze vormen de motor van het spel. wie aan de beurt komt, trekt een actiekaart uit de buidel en voert de actie uit.
Bewegingskaarten tonen 1 tot 5 stippen en laten toe dat de speler één van zijn eigen kamelen evenveel velden richting marktplein mag verplaatsen. Eindigt de kameel hierbij op een woestijnvak dan gebeurt er niets. Komt de kameel aan op de oase dan mag hij meteen nog drie velden vooruit. Passeert de kameel echter de wandelduin dan moet hij meteen stoppen.
Hoe kan dit nu? Die wandelduin ligt toch bij het begin van het spel helemaal achteraan? Inderdaad, maar het is ook een wandelduin en die kunnen dus wandelen. Trekt de speler aan beurt een actiekaart 'zandstorm' dan wordt de achterste wegkaart helemaal naar voren geschoven. Het marktplein schuift iets op en zo komt bij de eerste getrokken 'zandstorm' de wandelduin helemaal vooraan. Bij elke volgende zandstorm verandert dus het parcours. Een leuk element omdat kamelen die eventueel op de verschoven wegkaart stonden uit het spel gaan.
Er zijn ook nog twee 'plaatsruilkaartjes' waarbij de speler mag kiezen. Ofwel verplaatst hij een eigen kameel vooruit naar de dichtstbijzijnde eigen kameel ofwel kiest hij ervoor om een kameel van een andere speler achteruit te verplaatsen naar de dichtstbijzijnde kameel van die kleur. Kies je dus iets goeds voor jezelf of plaag je een medespeler?
Kamelen die op het marktplein aankomen (moet niet exact gebeuren) verdienen handelswaren. Elke kameel kan er eentje ophalen. Deze schijven tonen een cijfer op de rugzijde die de waarde van het kaartje aangeeft.
Het spel eindigt zodra alle kamelen aangekomen zijn (of uit het spel zijn). Wie dan de hoogste som aan handelswaren bezit, wint het spel. Leuk detail: elke uitgevallen kameel telt toch nog voor één puntje mee.
De illustraties op de kaarten spreken aan. Het spel kent genoeg afwisseling tussen verplaatsen van kamelen of wegkaarten en plagen van medespelers. Jongere kinderen moeten wat voorzichtiger zijn omdat er niet zoveel plaats voorzien is op de wegkaarten. Ook bij het verplaatsen van de tegels valt er geregeld wat om. Dit mag echter de pret niet bederven want Marrakesh speelt vlot en blijft redelijk spannend tot het einde.