Candamir: Die Ersten Siedler (Abenteuer Catan) 2004

Klaus Teuber nodigt ons uit om als de eerste generatie van kolonisten het eiland Catan verder te onderzoeken en er allerlei avonturen te beleven. De spelers nemen de rol aan van de bewoners van een nederzetting en wandelen rond in het bos, de weiden en de bergen op zoek naar hout, huiden en ijzererts. Tijdens die uitstappen kan je ook nog geiten en runderen vinden.
Elke speler krijgt een heel eigen karakterkaart. Daarop staan je vier vaardigheden (met waarde 0-2). Deze vaardigheden kunnen verbeterd worden door ervaringspunten en enkele leuke artefacten (ook te vinden rondom de nederzetting).
Het doel is vrij eenvoudig: plaats als eerste speler je 10 zegepunten in het dorp. Dit kan door vier lokale dorpsbewoners te helpen. Sommigen willen afgewerkte producten (een kist b.v. waarvoor je 1 kaart hout, huid en ijzererts nodig hebt) en anderen zijn tevreden met een dier uit de omgeving. Telkens een speler iets kan bijdragen aan het dorp, plaatst hij een zegepuntsteen.
Het speelbord toont de omgeving van het dorp. In het bos, op de weide en op de bergen liggen schijfjes verdekt klaar. Bovenop zie je een cijfer van 2 tot 4. Onderaan merk je wat die plaats oplevert (grondstoffen, dieren, ervaringspunten, voorwerpen en vooral veel combinaties van deze).
Wie aan de beurt komt, moet een keuze maken: ofwel ga je op stap in de omgeving ofwel investeer je je kaarten in drankjes of dingen die in het dorp zegepunten opleveren.
Wie van plan is om op wandel te vertrekken, bekijkt in het geheim twee doelkaartjes en plaatst zijn doelsteen vervolgens op een kaartje naar keuze (dat hoeft niet noodzakelijk één van de daarnet bekeken kaarten te zijn). Als de speler nog over 4 punten conditie beschikt, mag hij vier stappen doen in het onbekende. Waarheen wordt bepaald door wegenkaarten. De speler neemt deze stapel kaarten in de hand, draait de bovenste kaart om en bestudeert welke richting hij zijn figuur zal verplaatsen. Als er niets bij de pijl staat, mag de speler zijn figuur gewoon in die richting één vakje verplaatsen. Bij sommige pijlen krijgt de speler aan beurt een natuurproduct (honing-, kruiden- of paddestoelenkaart). Bij andere pijlen moet een hindernis overwonnen worden (gevecht met een beer, wolf, slang,...). En bij weer andere pijlen staat een vraagteken. Dit refereert naar één van de drie steeds openliggende avonturenkaarten (mensen die je onderweg kan tegenkomen maar die wel iets eisen...).
Wie de richting van een avontuur of duel uitgaat, onderzoekt best even de totale kracht van de specifieke vaardigheid bij je eigen karakterkaart. Een dobbelsteenworp bovenop deze waarde geeft aan of je het avontuur wint of verliest. Bij aanvang van het spel ben je nog veel te zwak. Als je een bepaald duel waarvoor kracht ‘7’ nodig is wil aangaan en je hebt zelf maar kracht ‘2’ dan moet je 5 of 6 gooien met de dobbelsteen anders verlies je 1 of 2 conditiepunten.
Er zijn ook nog enkele toverdrankjes in het spel die je kan verdienen door een combinatie van honing-, kruiden- en paddestoelenkaarten.
Wie conditie ‘0’ of ‘-1’ bezit, kan een drankje gebruiken (conditie stijgt met 2) of kan gewoon één beurt overslaan (dan staat je conditie terug op ‘4’ en kan je weer ver van het centrale dorp wegwandelen).
Telkens een speler zijn doelsteen bereikt, gaat zijn figuur terug naar het dorp en krijgt de speler beloningen in de vorm van grondstofkaarten, dieren, ervaringspunten of voorwerpen die een bepaalde vaardigheid verhogen.
Wie als eerste zijn 10 zegepuntblokjes kan plaatsen (door de juiste combinatie aan grondstofkaarten en of dieren in te ruilen), wint het spel.

Welke spelprincipes zijn vertrouwd? Bij de start van een speelbeurt mag de speler kaarten ruilen met medespelers of 3:1 tegen de bank. Klassiek. Merkwaardig dat hier echter niet zo heel veel gebruik van gemaakt werd tijdens onze eerste testpartij. Het vinden van grondstoffen en natuurproducten is ook eigen aan het Catan-spelsyteem. Maar hier schuilt het grootste bezwaar tegen dit spel. Je hebt redelijk wat verschillende kaarten nodig en die komen veel te traag in het spel. Na drie uur spelen kon één iemand van onze testgroep zijn 6de zegesteentje plaatsen! Dat is niet acceptabel. Vooral als we je dan nog vertellen dat we een speciale verkorte spelversie gebruikt hebben die van de website van de heer Teuber afkomstig is (nieuwe rugzijden voor de doelkaartjes in het landschap die veel meer symbolen bevatten dan de gedrukte versie in de doos).
Het idee leek nochtans leuk: een soort avonturenspel rondom de prille nederzetting en het helpen van dorpsbewoners door het aanleveren van afgewerkte producten en/of dieren.
Er is echt te weinig interactie tussen de spelers om er een leuk gevoel aan over te houden. Jammer.