Spiel mit Kunst für Kinder 2004

Als je de spelregels van dit spel doorneemt, voel je aan dat een heel team rond de auteur samengewerkt heeft om een spel op maat van kinderen samen te stellen.
Dat gevoel begint al bij de poster die meegeleverd wordt. Op heel duidelijke wijze worden de verschillende tijdperken, stijlkenmerken en soorten schilderijen voorgesteld.
Het spel draait om 72 kaarten met schilderijen en 94 opgavekaartjes in een linnen zak. Elke kaart toont aan de ene kant het schilderij en bevat op de rugzijde de meest essentiële informatie (artiest, titel, jaar, tijdperk en soort). Bovendien krijg je extra achtergrond bij het werk en worden drie verschillende detailvragen over het schilderij gesteld.
Bij de start van het spel worden 24 kaarten open in een raster geplaatst. Deze vormen de "tentoonstelling". Elke speler krijgt 6 vreemde sculptuuronderdelen en op tafel wordt een modern beeldhouwwerk geplaatst.
De startspeler grabbelt in de buidel en neemt een opgavekaart. Deze zijn dubbelzijdig gedrukt, zodat de speler de keuze krijgt tussen twee verschillende opdrachten. Bij dit spel speelt iedereen echter elke ronde mee. De startspeler kiest een opdracht, leest deze voor en iedereen zoekt nu zo vlug mogelijk of om de beurt het antwoord. Wie het antwoord kent, mag een eigen sculptuuronderdeel aan het centrale beeldhouwwerk hangen (zo een beetje als bij Klauterkabouters van Ravensburger). Wie als eerste zes opdrachten correct uitvoert, wint het spel.
Bij de opdracht "ontdekken" moet iedereen zo vlug mogelijk een bepaald detail vinden op één of meerdere openliggende schilderijen. Dat detail kan een dier, muziekinstrument, servies of een gevleugeld wezen zijn. De speler die als eerste een schilderij aanwijst waarop het gezochte detail staat afgebeeld, scoort. De kaart wordt door een nieuw schilderij vervangen.
Bij de opdrachten "raden" of "herkennen" wordt wat creativiteit van de speler aan beurt verwacht. Deze moet een schilderij bestuderen terwijl de medespelers even ergens anders kijken. Daarna beschrijft de speler het geobserveerde werk totdat een medespeler dit correct kan aanduiden. Bij de opdracht "herkennen" moet de speler aan beurt één van de openliggende schilderijen natekenen op een stuk papier totdat een medespeler dit werk herkent.
De opdracht "schatten" laat de spelers zoeken naar b.v. het oudste of het meeste recente schilderij in de tentoonstelling. De poster kan hierbij heel goede hulp bieden. Het antwoord staat op de rugzijde. Niet alleen het jaartal staat vermeld, maar ook een vermelding als "heel oud, oud, nieuw of zeer nieuw" om jongere kinderen te helpen die nog niet goed overweg kunnen met jaartallen bestaande uit vier cijfers.
De opdracht "vraag" verwijst naar één van de drie vragen op de rugzijde van de kaart. De speler aan beurt selecteert voor elke medespeler een schilderij, laat hen dit even bekijken en verzamelt na een halve minuut of zo de kaarten terug in. Nu leest hij voor elke medespeler de vraag op de rugzijde voor. Tenslotte moet zijn linkerbuur de vraag op zijn eigen schilderij voorlezen. De vragen zijn goed uitgekozen. Ze gaan telkens over mogelijke details die op de schilderijen te zien zijn. Hoeveel blauwe bloemen zijn er te zien? Welke kleur heeft de mantel van de ruiter? Wat heeft de man in zijn linkerhand? Wat ligt er op de vensterbank?
Er is tenslotte nog één soort opdracht die "geluk" genoemd wordt. Wie op dit moment nog de meeste sculptuurdelen voor zich liggen heeft (dus achterop is), mag er alsnog eentje ophangen om de achterstand wat te verminderen.
Zodra een speler zes opdrachten correct uitvoert en dus alle eigen stukken in het beeld hangen heeft, eindigt het spel en mag deze speler zich als winnaar beschouwen.
Dit spel bekoort omdat je niet de naam van de schilder of het werk moet kennen. Je moet vooral goed observeren en wat logisch nadenken als er naar de leeftijd van het werk gevraagd wordt. De poster biedt hier een heel goede steun. De foto's op de kaarten zijn van een uitstekende kwaliteit, de detailvragen bekoren en het scoresysteem is uniek.
Het spelverloop kent genoeg afwisseling om vooral kinderen te bekoren. Willen de ouders wat pittiger spelen dan staan nog enkele regelvarianten ter beschikking waarbij de naam van het schilderij, de naam van de schilder, de periode en het soort schilderij gezocht moeten worden.
Dit spel belooft wat zijn titel suggereert: een spel over kunst voor kinderen. Jammer dat dit enkel in het Duits te verkrijgen is.