Strip-Tease 2003

Vermoedelijk ben je gewoon afgaande op de titel van dit spel bij deze bespreking terecht gekomen... Wel, om je gerust te stellen: dit spel zorgt inderdaad voor een eindsituatie die je je wellicht perfect kunt inbeelden (of niet soms?)...
De doos en het materiaal zijn in geen geval zo aantrekkelijk als de titel. De kaarten zijn uiterst sober gelay-out maar laten toch niets aan de verbeelding over. De (80) stripkaarten zijn verdeeld in 4 kleurgroepen en 10 motieven. Elk van die motieven toont een man of vrouw die een welbepaald kledingstuk uittrekt. (Vreemd dat er bij de vrouwen steeds meer - of moet ik zeggen minder - getekend staat dan bij de mannen.) Naast deze kaarten zijn er nog 4 jokerkaarten die gelijk welke stripkaart zowel qua kleur als qua afbeelding vervangen, 2 zogenaamde tease-kaarten of plaagkaarten en 8 flipkaarten die de speelrichting veranderen.
Vooraf worden alle kaarten grondig geschud en wordt (heel belangrijk!) goed afgesproken tot waar dit spel gespeeld wordt. Ofwel wordt doorgespeeld tot iemand volledig is uitgekleed, ofwel wordt net wat vroeger - dus bij het ondergoed - gestopt. Elke speler krijgt 4 kaarten en legt deze "open en bloot" voor zich op tafel (of op de grond indien niet rond een tafel gespeeld wordt). Wie aan de beurt komt legt een passende kaart op de aflegstapel. Dit is steeds een kaart van de laatst gespeelde kleur of een kaart met dezelfde afbeelding. Ook een passende speciale kaart kan natuurlijk gespeeld worden. Nadien wordt een nieuwe kaart open gelegd.
Zolang iedereen kan volgen, is er eigenlijk niets aan. Daar iedereen alle kaarten kan bekijken, zal dit niet lang zo blijven duren en wordt iemand verplicht om een verkeerde kaart te spelen. Op dat moment komt deze speler wat in de problemen en moet hij/zij het afgebeelde kledingstuk uittrekken. Is dit mogelijk, dan mag deze speler een nieuwe kaart trekken. Is dit echter onmogelijk omdat de speler dat kledingstuk niet aanhad, reeds uitgetrokken had of omdat het nog door andere stukken bedekt is, dan mag die speler geen nieuwe kaart bijnemen. Op deze manier ontstaat na verloop van tijd een tweede manier om kledingstukken te verliezen. Wie zonder kaarten blijft zitten moet namelijk nog meer (= twee kledingstukken gekozen door de andere spelers) uit de kleren!
Na enkele speelronden wordt duidelijk steeds meer het einddoel van dit wellicht hilarische spel bereikt. Logischerwijs is dit geen spel voor doordeweekse spellenclubs of spelers die elkaar niet zo goed kennen. Dat dit geen spel is voor twee spelers was misschien reeds duidelijk... Wie dit op tafel legt, weet dus wat hij wil... De doos vermeld zowel 18+ als 16+. Hierover is blijkbaar onenigheid. Of hierna nog andere spelletjes zullen gespeeld worden, zit daar misschien wel voor wat tussen... Aanbevelen doen we hier niet. Als spel zelf heeft het namelijk niet zoveel om het lijf...