Treasure Hunt (Woeste golven) 2003

Vier kleine speelborden stellen eilanden voor die op elke hoek van de tafel geplaatst worden. Op elk eiland liggen vier gelijke schatten (gouden bekers, goudstukken, ringen en parels). De spelers krijgen elk een grote houten boot die in het midden van de tafel start.
Elke speler probeert als eerste de vier verschillende schatten in zijn boot te verzamelen.
De speler aan beurt gooit de symbolendobbelsteen. Toont deze 1, 2 of 3 golven dan mag de speler de korte, middellange of lange houten golf nemen. Deze wordt voor zijn boot geplaatst en de speler vaart zijn boot over de lengte van de golf in een richting naar keuze. Raakt de boot hierna een eiland dan mag de speler een schatkist in zijn boot laden op voorwaarde dat hij nog geen dergelijke kist in zijn boot heeft. Een boot mag enkel verschillende soorten schatkisten vervoeren.
De dobbelsteen kan evengoed een storm veroorzaken. In dat geval mag de speler zijn boot verwisselen van positie met die van een andere boot naar keuze. Handig om straks naar een eiland te varen waar je te ver van af lag.
Maar de dobbelsteen kan ook nog een piraat tonen. Nu kies je een medespeler uit van wie je een schatkist wil afpakken. Deze medespeler neemt de bewuste schatkist in zijn hand, verwisselt de kist van hand achter zijn rug en toont je zijn twee gesloten vuisten. Als je de juiste vuist selecteert, krijg je de kist. In het andere geval behoudt de medespeler zijn kist.
Zo gaat het verder totdat een speler vier verschillende schatkisten in zijn boot bezit.
Het spel bekoort vooral omwille van het ongewone bewegingsmechanisme. Maar precies dit speciale verplaatsen van boten zorgt voor nogal wat interpretatieproblemen. Hoe groot mag de hoek zijn waaronder je de golf voor je schip plaatst? Je moet hier vooraf duidelijke afspraken rond maken.
Het spelmateriaal is voorbeeldig: mooie groten houten boten inclusief beweegbaar zeil, grote gekrulde houten latjes die de drie verschillende golven voorstellen en vier eilanden met veel gedetailleerde illustraties. De schatkisten zelf zijn houten kubusjes die op één zijde een illustratie tonen. Hierdoor zijn de verschillende soorten schatten niet altijd even duidelijk van elkaar te onderscheiden eenmaal ze in de boot liggen.
Een partij duurt niet zo lang en kinderen hebben meteen het spelmechanisme en doel door. Natuurlijk domineert de dobbelsteen het spelverloop. Er ontbreekt ook wat interactie tussen de spelers op het proberen stelen van elkaars schatkist na.
Indien je de vier eilanden te ver uit elkaar legt op tafel zullen kleinere kinderen meer moeite ondervinden om de boten te verplaatsen. Op de grond spelen lijkt me bij dit spel aangewezen.
Kortom: het spel bekoort door zijn origineel materiaal en manier van verplaatsen, maar blijft niet echt "hangen".