My Dwarves Fly 2004

Bij dit humoristische fantasy kaartspel proberen spelers zo vlug mogelijk 15 goudstukken te verzamelen. Daarvoor moeten je uitgespeelde creaturen echter kunnen winnen bij gevechten. Allerlei kaarten beïnvloeden het verloop van een gevecht zodat je steeds goed moet opletten wie welke kaarten aan het uitspelen is.
Een klein speelbord wordt in het midden geplaatst. Elke speler plaatst zijn twee pionnen op het nulveld. Hiernaast komt de voorraad goudstukken en de kaarten worden in twee verschillende stapels verdekt klaar gelegd. De ene stapel kaarten bestaat uit allerlei vreemde en leuke creaturen: Elves, Gnomes, Goblins, Orcs en enkele speciale zoals een Giant, Cyclops en nog meer van dit fraais. Deze creaturen bezitten enkele basiscapaciteiten. Ze kunnen vechten met 1 tot 5 dobbelstenen en vinden goud bij dobbelsteenworp 1, 2 of 3. Maar heel belangrijk is dat het merendeel niet goed overeenkomt met andere creaturen van een bepaald ander type. De andere stapel kaarten bevatten extra eigenschappen die je aan je eigen uitgespeelde creaturen kan toevoegen of zelfs bij die van je tegenspelers, gebeurteniskaarten die het verloop na een gevecht kunnen beïnvloeden of strijdkaarten die een gevecht tussen de reeds uitgespeelde creaturen veroorzaken.
Bij de start van het spel krijgt iedereen 5 kaarten naar keuze. Wie aan de beurt komt, mag één van de volgende acties uitvoeren.
1. Een creatuur uitspelen.
Je legt gewoon een creatuur naar keuze voor je op tafel. Meerdere creaturen van eenzelfde ras worden samen gelegd en vormen een groepje. Bepaalde creaturen verdragen echter geen andere. Wie b.v. een kaart ‘Dwarf’ op tafel legt, moet oppassen want deze verdragen geen Orcs. Als deze speler zelf Orcs open op tafel liggen heeft, verdwijnen zijn Orcs naar de aflegstapel. Meer nog: liggen er reeds twee Dwarfs op tafel (om het even bij wie) en een derde Dwarf wordt gespeeld, dan verdwijnen alle Orcs uit het spel (ook de Orcs die bij de andere spelers liggen). M.a.w. de derde creatuur van eenzelfde soort verjaagt meteen alle creaturen waar deze allergisch voor is.
2. Een vaardigheid uitspelen.
Deze kaarten mogen gekoppeld worden aan eigen creaturen of aan creaturen bij medespelers. Elke vaardigheid geldt voor alle creaturen van eenzelfde type (want deze vormen een groepje gelijksoortige pippo’s). Elk ras mag slechts één extra vaardigheid hebben. Wordt toch een extra vaardigheid uitgespeeld, dan vervalt de vorige. De vaardigheidskaart verdwijnt zodra de laatste creatuur van een groepje het spel verlaat. Dit kan na een gevecht zijn of na het uitspelen van gebeurteniskaarten of door allergische reacties van het ene creatuur op het andere.
3. Kaart omruilen.
Je kan ook één handkaart naar keuze afleggen en een andere kaart naar keuze nemen.
4. Gevechtskaart uitspelen.
Deze kaarten bepalen hoeveel creaturen elke speler moet inzetten en hoeveel goud er te verdienen valt. Elke speler moet deelnemen zelfs al bezit hij op dat moment over onvoldoende creaturen. Daarna dobbelt iedereen om beurt voor elk van zijn ingezette creaturen. Een Goblin mag b.v. met twee dobbelstenen gooien en een Cycloop met vijf. De som van al deze dobbelsteenworpen wordt met een blokje op een tabel bijgehouden. Elke gegooide ‘1’ geeft recht op een extra goudstuk op voorwaarde dat deze speler ook het gevecht wint. De vaardigheden die open op tafel liggen beïnvloeden vanzelfsprekend het gevecht. Soms mag een speler opnieuw dobbelen. Andere kaarten verhogen of verlagen het aantal dobbelstenen waarop het creatuur recht heeft en weer andere vaardigheden verhogen de kans op het vinden van extra goud.
Als alle spelers gedobbeld hebben, moet elke speler aansluitend nog één gebeurteniskaart verdekt klaar leggen. Deze kunnen de goudverdeling veranderen of de totale som aan dobbelsteenogen beïnvloeden. De speler die de meeste punten heeft in de tabel wint het gevecht en krijgt de fel begeerde goudstukken (zowel die van de gevechtskaart als de extra eigen gedobbelde met een ‘1’). Maar deze speler verliest wel zijn sterkst ingezette wezen.
Op het einde van het gevecht vult iedereen zijn voorraad handkaarten terug aan tot vijf stuks.
Zodra een speler 15 goudstukken bezit, wint hij meteen het spel (zelfs al was deze speler niet aan de beurt).
De kaarten bekoren. John Kovalic mag terecht een flinke pluim op zijn hoed steken. De illustraties zijn grappig, helder en duidelijk. Het speelbord met de tabel en de blokjes om de strijd- en goudpunten mee bij te houden, vallen jammer genoeg iets te klein uit.
De spelregels worden van een uitvoerig uitgewerkt voorbeeld voorzien wat geen luxe is. Toen ik de spelregels doornam, heb ik jammer genoeg niet alles correct geïnterpreteerd bij een eerste testronde (iets wat de spelers aan die tafel trouwens al gewoon zijn...). Een pluspunt is dan weer dat je vier mooie overzichten krijgt van alle beschikbare kaarten en hun effect op het spel.
Ik vraag me af of de beschikbare 40 goudstukken voldoende zijn. Wat als de vier spelers gelijk opgaan en elk b.v. 10 goudstukken verzamelen?
Dit kaartspel speelt vlot en pittig en vraagt om meerdere keren op tafel te komen. Mede dankzij de illustraties hangt een vrolijke sfeer in de lucht. Af en toe duikt wat tactiek op als je moet beslissen wie je in de strijd gaat gooien. Is er voldoende goud te winnen om nu mijn sterkste creatuur in te zetten? Want als ik win, verdien ik wel goud maar ben ik ook dat wezen kwijt.
Het spel wordt natuurlijk door dobbelstenen bepaald. Maar dat kwam bij niemand als storend over. Het spel leeft van de interactie tussen de spelers die voortdurend hun eigen creaturen willen versterken en er alles aan doen om die van de tegenspelers te verzwakken.
My Dwarves Fly is een goed gelukt vlot spel dat jammer genoeg maar met vier spelers kan gespeeld worden. Niet moeilijk, een portie geluk, een geutje bluf en een beetje inzicht in de kaarten volstaan om een uurtje plezier te beleven.