Bron: Spellenlab
Ze staan reeds in het groot op de doos afgebeeld, de piramidevormige stenen. Op elke zijde van zo'n steen staat centraal heel duidelijk dezelfde letter afgebeeld met bovenaan de bijbehorende letterwaarde. De doos bevat precies 162 van deze letterblokken. Elke speler beschikt over een identieke set van 24 letters (= alle letters van het alfabet zonder N, Q en Y maar met twee keer de letter U) die dezelfde kleur hebben als zijn zijde van het speelbord. Elke speler maakt met deze stenen zes willekeurige stapeltjes van 4 stenen en plaatst deze naast elkaar op zijn basisrij. Deze vier rijen vormen een vierkant waarbinnen 36 vakjes getekend staan. Op de hoekpunten van het basisvierkant worden nu vier gelijke stapels met grijze neutrale stenen geplaatst. Hierin zitten meerdere stenen (ook 24 in totaal) van enkele veel voorkomende letters: E, I, N, R en S. De 36 nu nog resterende letterpiramiden zijn bedrukt met zwarte letters en worden willekeurig - elk op een ander vak - in het midden van het bord geplaatst. Elke speler ziet nu 64 letters verdeeld over 8 rijen voor zich staan op het speelbord. Daar elke speler vanuit een andere hoek naar het geheel kijkt, zal iedereen de letters in een andere volgorde zien staan. Belangrijk is dat voor elke speler de leesrichtingen horizontaal (van links naar rechts) en verticaal (van boven naar benden) zijn.
Bij elke beurt zullen nu meerdere piramiden verplaatst en weggenomen worden. De speler aan beurt probeert een woord te vormen en mag daarbij alle zichtbare letters gebruiken. De zwarte letters in het middendeel mogen daarbij niet verplaatst worden, eigen letters, neutrale letters en letters van de andere spelers daarentegen wel. Belangrijkste regel bij dit alles is dat het gevormde woord horizontaal of verticaal correct gespeld wordt en dat daarin steeds minstens één zwarte en één eigen letter gebruikt worden. Als b.v. in het midden de (zwarte) letters P en E naast elkaar liggen, dan kan de speler aan beurt daar de eigen letter S voorplaatsen (bovenop de daar aanwezige zwarte letter) en een zichtbare L wegnemen bij iemand anders. Wordt het woord door iedereen als correct beschouwd, dan worden alle letterblokken die gebruikt werden - onafhankelijk van de kleur! - weggenomen. Het kan handig zijn om onmiddellijk de puntenwaarde van al deze letters op te tellen en te noteren. (Dit vermijdt lang telwerk op het einde.) Ook alle volgende beurten verlopen op dezelfde manier. Zijn in het midden - en na verloop van tijd ook aan de rand - alle individuele of gestapelde letterblokken weggenomen, dan is op het speelbord een gedrukte letter (in de betreffende kleur) te zien. Deze mogen bij het vormen van een nieuw woord gebruikt worden. Natuurlijk kunnen ze dan niet meer weggenomen worden en brengen ze geen punten op... Het spel eindigt zodra iemand geen eigen lettersmeer heeft. De andere spelers maken dan de som van de hun nog resterende eigen letters en trekken die af van hun tot dan behaalde score. Hierna is de winnaar bekend.
Dit letterspel zit heel knap in elkaar en bevat enkele heel originele spelregels. Enkele partijtjes maken je duidelijk dat er verschillende strategieën zijn. Zo kan het snel inzetten van veel eigen letters heel zinvol zijn. De mogelijkheid tot het wegkapen van interessante letters bij de tegenspelers moet ook steeds bekeken worden evenals het gebruiken van de neutrale grijze stenen. Jeff Widderich heeft met deze creatie een heel mooi en waardevol - zowel inhoudelijk als esthetisch - spel op de markt gebracht. Liefhebbers van letterspellen hebben hier (eindelijk) nog eens iets nieuws! Let wel... de puntenwaarde op de letters is Duits geïnspireerd. Zo hebben de letters J en K een hoge waarde. Wil je dit spel een eerlijke kans geven in het Nederlands, dan suggereren we om de letterwaarde uit Scrabble over te nemen.