Leeuwenhart 2003

Dit is een heruitgave van Löwenherz dat in 1997 bij Goldsieber Spiele verscheen en toen twee belangrijke onderscheidingen behaalde. Deze keer heeft Klaus Teuber het spelconcept ‘bearbeitet’ waardoor het spel beduidend vlotter kan gespeeld worden. Waarom hij het deze keer uitbrengt bij 999 Games weet ik niet.
Het thema blijft gelijk. Maar het spelconcept is vereenvoudigd en blijft gelukkig heel goed.
In een veranderbaar landschap van bossen, vlaktes, dorpen en bergen plaatst elke speler bij aanvang drie burchten en ridders. Tijdens het spel probeert elke speler een zo groot mogelijk gebied af te bakenen door er een grote muur omheen te bouwen. De winnaar wordt die speler die het meeste waardevolle gebied bezit. De waarde wordt bepaald door het soort terrein dat omsloten wordt en de aanwezigheid van verschillende mijnen.
Het spel blijft gestuurd worden door machtkaarten, waarvan er verschillende types voorkomen. Maar in plaats van te bieden voor deze kaarten, zoals in de vorige uitgave, krijgt elke speler er gewoon drie bij aanvang. Bij elke beurt beslist de speler of hij een machtkaart speelt of er eentje verkoopt op een markt waar later spelers kaarten kunnen van bijnemen. Als een speler zijn actie heeft uitgevoerd, vult hij zijn handvoorraad terug aan tot 3 kaarten (van de open markt of van de verdekte stapel).
De verschillende soorten machtkaarten zijn: grenzen of ridders plaatsen, gebied uitbreiden, een overloper aanduiden of een niet-aanvalsverbond sluiten met een buur.
Wie een machtkaart wenst te spelen, moet hiervoor dukaten betalen. het bedrag staat op elke kaart vermeld. Het getal tussen haakjes op elke kaart bepaalt de verkoopwaarde van de kaart. Geloof me, soms is het noodzakelijk om goede kaarten te verkopen.
Wie een grens plaatst, neemt 1 tot 3 stukken muur (afhankelijk van de gespeelde kaart) en vergroot de muur rondom één van zijn kastelen. Als hierdoor een gebied ontstaat dat volledig ommuurd is, scoort de speler punten volgens de types terrein die binnen de muur liggen (bos: 1p – dorp: 3p en de enige Koningsstad: 5p). Deze punten worden via een scorebaan op de buitenzijde van het speelbord bijgehouden.
Ridders plaats je op weide- en bosvelden en dienen om je aanvalskracht te verhogen. Want wie meer ridders dan zijn buur bezit, kan 1 of 2 stukken terrein veroveren. Hierbij worden de muurtjes zodanig verplaatst de het gebied van de aanvaller vergroot en dat van de aangevallene verkleint. Bij zo’n uitbreiding van terrein moeten de zegepunten aangepast worden. Zowel de winnaar als de verliezer moeten hun pion vooruit of achteruit schuiven naargelang de puntenwaarde van het nieuwe terrein. Enkele machtkaarten laten je toe om een overloper aan te duiden. Dit is een ridder die van het ene terrein naar het andere stapt en verandert van kleur. Wie de kaart ‘verbond’ uitspeelt, zorgt ervoor dat er tussen twee gebieden eeuwig vrede blijft (ongeacht de grootte van de legers). Dat hierdoor een te ijverige speler beknot wordt in zijn uitbreidingsdrift, moge duidelijk zijn.
Nieuw in deze versie zijn de inkomsten die de spelers kunnen krijgen dankzij het bezit van mijnen. Bij het begin van elke beurt krijgt elke speler zoveel dukaten als hij verschillende soorten mijnen in zijn gebied bezit. Wie bovendien 3 of 4 mijnen van éénzelfde soort binnen zijn gebied bezit, krijgt extra 5 zegepunten.
Het spel eindigt zodra een speler een vooraf bepaald aantal zegepunten (afhankelijk van het aantal spelers) bereikt. Deze speler wint het spel.
Zoals reeds eerder gezegd, speelt deze versie van Leeuwenhart beduidend vlotter dan zijn – reeds zeer goede – eerder verschenen versie. Je kan het spel realistisch binnen een uurtje spelen. Elke speler voelt heel goed aan dat de juiste kaart op het juiste moment spelen ontzettend belangrijk is. Sommige spelers missen echter het interactievere speelkarakter van de vorige editie waarbij onder bepaalde omstandigheden geld werd geboden om een bepaalde kaart te mogen spelen.
Deze nieuwe versie laat zich makkelijk spelen door gezinnen of spelers die niet op zoek zijn naar het ultieme strategische bordspel waarbij je heel lang moet nadenken wat je volgende zet wordt. Wie van een goed tactisch spel houdt, maar niet bereid is om langer dan een uur geconcentreerd te spelen, zal heel veel plezier beleven aan deze Leeuwenhart.