Délir'phone 2002

Wie de spelregels naleest zal ontegensprekelijk terugdenken aan het spel Carabistouille. Ook al zijn de auteurs blijkbaar niet dezelfde, de gelijkenis is frappant.
Basismateriaal van dit spel zijn twee stapels kaarten en een chronometer (van 80 seconden) verpakt in een soort draagbare telefoon. Voor elke beurt, wordt de bovenste kaart van de eerste stapel omgedraaid en voorgelezen. Deze kaart schept de sfeer en de omstandigheden van het komende telefoongesprek. De speler aan beurt trekt vervolgens een kaart van de tweede stapel en rolt de drie kleurendobbelsteen. Op deze manier worden steeds drie van de zes woorden op zijn kaartje uitgekozen. Hierna kan het gesprek echt beginnen. Deze speler drukt op de startknop van de telefoon en doet zijn verhaal. In 80 seconden probeert hij een verhaal te verzinnen binnen het opgelegde onderwerp waarin hij de drie aangeduide woorden probeert te (ver)stoppen. Alle andere spelers luisteren aandachtig en mogen maximaal drie woorden opschrijven. Zodra de tijd om is, maakt de telefoon geluid en legt de speler aan beurt zijn woordenkaart op tafel. Na controle worden de punten verdeeld: Elke speler die een verplicht woord kon vinden, scoort één punt van de bank. De 'pratende' speler kan op twee manieren scoren: enerzijds ontvangt hij van de bank voor elk gebruikt maar niet gevonden woord 3 punten, anderzijds levert elke foute gok hem rechtstreeks één punt op.
Hilariteit en creativiteit gaan in dit spel hand in hand. De meest onmogelijke (toevallige) combinaties tussen onderwerp en woordenlijst duiken elke keer gegarandeerd op. Natuurlijk kan dit spel ook in een andere taal gespeeld worden maar jammer genoeg heeft Ravensburger dit niet in een Nederlandstalige versie uitgebracht zodat enkel een degelijke kennis van de Franse taal dit spel bruikbaar maakt.