Alhambra 2003

Alhambra wordt opnieuw opgebouwd! Elke speler probeert voor zichzelf een zo interessant mogelijke kopie van het prachtige origineel uit Granada samen te stellen. De speler die op het eind de meeste punt kon verzamelen, wint.
Elk paleis wordt tijdens het spel samengesteld uit meerdere gebouwtypes. Er zijn zes verschillende aanlegkaartjes in het spel, elk met een eigen specifieke kleur en afbeelding. Daar elke speler een unieke kopie creëert zullen snel belangrijke verschillen opduiken: iedereen specialiseert zich wellicht in enkele van de aanwezige gebouwtypes. Dit is in dit spel niet onbelangrijk want bij elke waardering wordt nagekeken wie de meeste kaarten van elk type bezit. De puntenverdeling hangt daar heel nauw mee samen. Bij de eerste fase krijgt alleen de speler met de meeste stukken punten, bij de tweede waardering kunnen twee spelers scoren en bij de eindafrekening scoren zelfs drie spelers per gebouwtype.
Bij het aankopen van al deze gebouwkaartjes moet echter niet uitsluitend met dit 'detail' rekening gehouden worden, er zijn nog tal van andere factoren die de aandacht opeisen. De meeste gebouwen zijn nl. ook aan één of meer zijden begrensd door een muur. Niemand kan zijn paleis uitbreiden met een kaartje dat niet vanuit het startkaartje (met bron) kan bereikt worden. (Om niet tegen deze regel te kunnen zondigen is speciaal voor elke speler - naast de scorepion - een tweede gekleurd pionnetje aanwezig.) Gelukkig bezit elke speler over een 'reservebouwplaats' waarop hij reeds aangekochte maar nog niet ingepaste kaartjes kan plaatsen. Deze reserve is vooral bij een kleiner aantal spelers heel belangrijk. Natuurlijk speelt naast het type en de ommuring ook de prijs een belangrijke rol. Wie geen of te weinig geld heeft, kan niet kopen wat hij wil. Daar de gebouwen op verschillende markten - en dus met een verschillende munteenheid - aangeboden worden, zijn er ook hier vaak problemen.
Je merkt het al... er zijn in dit spel heel wat elementen aanwezig waarmee je rekening moet houden. Natuurlijk is een beetje geluk niet onbelangrijk. Gelukkig ben je pas echt als je net voldoende geld hebt van de juiste soort en daarmee precies het best passende kaartje van de interessantste kleur kunt kopen... Kun je nl. de verkoopprijs exact gepast betalen, dan krijg je zelfs een extra beurt!
Speltechnisch gaat alles voor de rest heel vlot: wie aan de beurt is, voert één van de drie actiemogelijkheden uit: aankopen van één gebouw, aanvullen van zijn geldvoorraad of het aanpassen van de plattegrond van zijn paleis.
Met vijf of zes spelers is plannen bij dit spel nagenoeg onmogelijk. Je ziet wel voortdurend vier gebouw- en geldkaarten openliggen, maar je moet je beurt afwachten. Vaak zijn voor jou interessante kaarten alweer weg. Bij twee tot vier spelers is dit spel dan ook aantrekkelijker voor spelers die graag wat plannen en wat tactischer willen spelen. Zelfs de spelvariant voor 2 spelers is erg genietbaar. De interactie is in dit geval zelfs zeer groot. Je kunt elkaar op heel wat vlakken beïnvloeden. Bij de puntentelling wordt hier een fictieve derde speler meegeteld die ook over 6 (bij de eerste afrekening), 12 (bij de tweede) en meer gebouwen beschikt. Dit element bezorgt Alhambra zelfs een extra dimensie.
In elk geval speelt dit spel uiterst vlot maar is de interactie tussen de spelers heel erg afhankelijk van het aantal.