Memo Street 2003

Niets nieuws onder de zon. Of toch?
Reiner Knizia combineert hier Yahtzee met Memory.
Elke speler heeft een eigen speelbordje waarop de combinaties voorgedrukt staan die we zo goed kennen bij Yahtzee. Dobbelstenen ontbreken echter. In de plaats liggen 63 tot 91 plaatjes (afhankelijk van het spelersaantal) in rijen op tafel. Op de rugzijde van deze plaatjes staan de dobbelsteenzijden 1 tot 6 of een joker.
Wie aan de beurt komt, draait drie kaartjes om. Vervolgens moet de speler een keuze maken uit die drie kaartjes om die in een rij naar eigen inzicht op zijn eigen speelbord te plaatsen. Vanzelfsprekend zullen twee vijven interessanter zijn dan één drie (als je b.v. 3-5-5 had omgedraaid). Waar je bij Yahtzee nog eens mag dobbelen, eindigt hier je speelbeurt. Als medespeler moet je goed toekijken (en onthouden) waar welke cijfers of jokers verborgen zitten in het raster op tafel.
Na tien speelbeurten eindigt de partij en alle spelers berekenen hun score.
Het individuele speelbord is verdeeld in twee zones. Bovenaan staan de zes combinaties met drie gelijke cijfers. Onderaan staat de kleine en de grote straat, drie gelijke en chance voorgedrukt (net zoals op het klassieke scoreblaadje bij Yahtzee).
Dit spel heeft iets, maar er mocht meer nagedacht worden over de vormgeving. De symbolen op het speelbord zijn identiek als op de kaartjes (op een iets bredere witte rand na). Bijgevolg is het niet zo makkelijk om bij jezelf vast te stellen welke rijen je reeds verbruikt hebt. Indien de kleuren op het speelbord wat zachter waren, kon je dankzij het contrast beter nagaan welke rijen je nog moet spelen. De spelregels raden aan om het speelbord verticaal voor je op tafel te leggen. Dat kan enkel indien je speelt aan een redelijk brede tafel. De lay-out had evengoed horizontaal kunnen ontworpen worden. De bekende bonus van 20 punten voor iemand die in zijn bovenste zes rijen meer dan 42p scoort, staat afgedrukt op het speelbord. Met een kleine moeite had men de niet zo vanzelfsprekende punten voor de onderste vier rijen ook kunnen plaatsen.
Als tussendoortje of opwarmertje verdient dit spel zeker zijn plaats. Maar, gezien het feit dat volwassenen niet zo graag geconfronteerd worden met hun tanend geheugen, denk ik niet dat dit spel veel op tafel zal komen.