12er Stich (Take 12) 1987

Na het openen van dit doosje volgt meestal een kleine teleurstelling: naast een speciale dobbelsteen bevat de doos enkel een set gewone speelkaarten.
Maar na het lezen van de spelregels, krijg je wel zin om dit eenvoudig rekenspel even uit te proberen.
Het spel bevat geen volledige set kaarten. De 1 tot 9 komt elk 2 tot 4 keer voor in de kleuren zwart en rood. Daarnaast merken we geen 10 of 11, maar wel nog twee keer een 12 in beide kleuren.
Elke speler krijgt zes kaarten om te starten. De eerste speler legt verplicht een zwarte kaart uit. De volgende speler vult aan met een rode of zwarte kaart. Als een zwarte kaart uitgespeeld wordt, moet de getalwaarde opgeteld worden bij de vorige waarde. Wie dus een zwarte '3' legt op een zwarte '6', zegt luidop '9'. Bij rode kaarten geldt het omgekeerde. Hun waarde moet afgetrokken worden van de vorige tussensom. Niemand mag echter boven de '12' of onder de '0' gaan. Wie geen kaart kan uitspelen, neemt er eentje van de voorraad bij. Als deze kaart kan uitgespeeld worden, mag die speler dat meteen doen. Zoniet, gaat het spel verder met de volgende speler.
Zodra er iemand exact '12' of '0' kan bereiken, wint deze speler de slag. Deze verzamelde kaarten brengen op het einde van het spel punten op. Na een slag moet de speler aan beurt weer een zwarte startkaart uitspelen.
Een ronde eindigt zodra iemand zijn voorraad handkaarten uitspeelt. Die speler krijgt 30p bonus. Vooraf bepaalde de speciale dobbelsteen om hoeveel punten gespeeld wordt (200 tot 500p). Het spel eindigt in de ronde waarin iemand dit doelgetal bereikt of overschrijdt.
Merkwaardig hoe met een set eenvoudige speelkaarten een knap rekenspel ontwikkeld werd. Tijdens het spelen heb je vanzelfsprekend een flinke dosis geluk nodig om de juiste kaart op het juiste ogenblik te bezitten. Maar wie goed alle gespeelde kaarten kan onthouden weet b.v. dat na een tussensom ‘8’ niemand naar ‘12’ kan gaan omdat alle ‘4’-en reeds gespeeld zijn.