Het Jagersspel 1950

Dit spel werd door de vader van Fred Horn, Wim Horn bedacht vermoedelijk ergens rond 1950. Als kind speelde Fred dit veel met zijn broers en vriendjes want zij vonden het veel leuker dan Mens erger je niet of Ganzenbord.
De bedoeling van het spel is dat men zo veel mogelijk konijnen van een ander (dus van een andere kleur dan men zelf heeft) schiet. Degene die tenslotte de meeste andere konijnen heeft geschoten is winnaar.

Tijdens het opruimen van de spullen van Fred’s ouders, na zijn vaders overlijden en het verhuizen van zijn moeder naar een bejaardentehuis een paar jaar later, kwam ook dit spel weer tevoorschijn. Daarbij bleek dat zijn vader van dit spel de spelregels opnieuw had getypt, het met een kopie van het bord had laten registreren en naar Ravensburger had gestuurd (zie foto 3).

Foto 1 toont een afbeelding van het speelbord  waarbij de door Fred in zijn jeugd aangebrachte kinderlijke tekeningetjes van boompjes, jagers en konijntjes zijn verwijderd om het bord weer te geven zoals zijn vader het oorspronkelijk heeft getekend.
Op foto 2 is het spel weergegeven zoals het oorspronkelijk werd aangetroffen met al die tekeningetjes er nog op en ook het ‘plakwerk’ van de naam. Daarnaast is te zien dat de zijkanten met de spelregels van het speelbord zijn geknipt.


De uiteindelijke spelregels die naar Ravensburger werden gestuurd wijken wel behoorlijk af van de oorspronkelijke ‘tekst voor de spelregels’ die links en rechts naast het bord zaten. Eveneens heeft Wim Horn toen met plastic plakletters de naam boven het spel op het speelbord geplaatst en onderop: Copyright  Dr. W. Horn .

Het is Fred niet bekend of zijn vader deze uitvoering ook heeft angeboden aan spellenfirma’s (daarover is niets gevonden) maar het is in ieder geval nooit verder gekomen dan deze poging.

Tot Fred’s verbazing bleek in het gevonden pakketje met het spel etc. ook nog een brief te zitten. Het is een keurig origineel en het is ook door zijn vader ondertekend, maar hij had die brief nooit ontvangen. Mogelijk heeft zijn vader toen inderdaad wel zaken naar de(toenmalige) Stichting SEBA gestuurd voor de registratie, maar de papieren van de registratie -zo het al is gebeurd- heeft Fred niet kunnen vinden.
Ook wat de genoemde “overeenkomst eventueel met Ravensburger” betreft is verder niets aangetroffen, ook geen retourbrief van deze firma.


Collectie Fred Horn, Vlaams Spellenarchief te Brugge