Sponsor 1986

Dit spel heeft heel wat weg van Safe & Partners. Het is iets eenvoudiger en de kansfactor is groter. Elke speler is sponsor van een atleet. Dit sponsorschap wisselt voortdurend tijdens het spel. Je weet niet wie de sponsor is van welke atleet en iedereen mag om het even welke pion verplaatsen. De sponsor van de atleet die het eerst de finish bereikt wint dit blufspel.
Zes schoenen worden op het begin van de atletiekbaan geplaatst. Bij elk van de zes atleten (kleuren) hoort een sponsorkaart. Indien er slechts drie spelers deelnemen aan het spel worden deze 6 sponsorkaarten verdeeld over de drie spelers zodat elke speler in het geheim sponsor is van twee atleten. Bij vier spelers wordt het iets vervelender: er worden dan twee blanco sponsorkaarten toegevoegd, zodat er nu 8 sponsorkaarten verdeeld worden over de vier spelers. Twee spelers (of misschien zelfs maar één speler) beschikken nu over twee nep-atleten.
Elke speler krijgt vervolgens een zelfde set van 5 genummerde kaarten (1-5). Naast het speelbord liggen fiches klaar.
Wie aan de beurt komt, gooit de vier kleurendobbelstenen. Hij kiest er één gedobbelde kleur uit. Vervolgens moeten de andere spelers in zitvolgorde ook één gedobbelde kleur kiezen. Hierbij heeft de laatste speler vanzelfsprekend geen keuze meer.
Vervolgens verplaatsen de spelers dat schoentje dat bij hun gekozen kleur past, vooruit. Hierbij gebruiken ze één van hun handkaarten. Wie dobbelsteen blauw koos en handkaart '3' uitspeelt, verplaatst dus het blauwe schoentje drie velden vooruit. Het is perfect mogelijk dat eenzelfde schoentje meerdere keren in dezelfde ronde wordt verplaatst.
Nadat iedereen een atleet verplaatst heeft, mag de volgende speler alle dobbelsteen gooien en als eerste een geschikte atleet uitkiezen. Nadat iedereen vijf keer gespeeld heeft, komen alle uitgespeelde kaarten terug ter beschikking.
Iedereen is bij de start sponsor van twee atleten (of van blanco atleten). Dat moet niet zo blijven. Als een schoentje op een geel veld eindigt, dan mag de speler aan beurt één van zijn sponsorkaarten ruilen met een speler naar keuze. Hij schuift één van zijn sponsorkaarten verdekt over tafel naar een medespeler en mag verdekt uit zijn twee handkaarten eentje pakken. De getroffen speler mag dus niet zelf beslissen welke sponsorkaart hij omruilt. Op deze manier wordt het sponsorschap over de atleten voortdurend veranderd. Iedereen hoopt natuurlijk de sponsor te worden (of te blijven) van een atleet aan kop.
Eindigt een schoentje op een blauw vakje dan krijgt de speler een blauwe fiche. Deze fiches kunnen later ingezet worden om ofwel een schoen achteruit te verplaatsen (1-5 vakjes naargelang de uitgespeelde kaart) ofwel om een gekozen dobbelsteen nog eens te gooien in de hoop een beter kleur te bekomen. Spelers mogen best meerdere fiches per beurt inzetten.
De schoentjes moeten exact op het doelvak aankomen. Bij eventuele extra punten op de kaart moet het schoentje evenveel vakjes terug achteruit. Zodra een schoen precies op de finish belandt, maakt de eigenaar zich bekend die zich heel trots mag voelen omdat zijn gesponsorde atleet de wedstrijd wint.
Sponsor verscheen 20 jaar geleden en bekoort nog steeds. De spelregels zijn uiterst eenvoudig, een partij duurt niet zo lang en blijft spannend tot het einde. Wie te vroeg duidelijk maakt welke atleten hij sponsort, moet niet klagen dat er veel met hem geruild zal worden.

Getekend door Jan van Haasteren. Elke speler is sponsor van een atleet. Dit sponsorschap wisselt voortdurend tijdens het spel. Je weet niet wie de sponsor is van welke atleet en iedereen mag om het even welke pion verplaatsen.
 
Foto 1,2: Wilma's Spellen en Puzzels
Foto 3,4: Joop Plasmeijer en Marijke Verholt