Bron: Spellenlab
‘Dokter Egel’ is een samenwerkingsspel waarbij ook een individuele winnaar kan bepaald worden.
Het materiaal is uiterst verzorgd, vooral Dokter Egel zelf is origineel ineen geknutseld. De appeltjes en peertjes worden bij het begin in de bomen gelegd, de mandjes staan bij het roodborstje en de hazelmuis en over het beekje worden drie bruggen geplaatst. De grote dobbelsteen toont duidelijke symbolen waarvan de betekenis vlot aan te leren valt.
Hoofdbedoeling is om de twee zieke dieren (de hazelmuis en het roodborstje) zoveel mogelijk te helpen door hen af en toe fruit te leveren. Dokter Egel staat in voor het transport. Op de rug van deze egel worden de appeltjes en peertjes gelegd. Dit gebeurt telkens als iemand een appel, een peer of beide dobbelt. Beschikt de egel over een voldoende grote voorraad (= minstens twee stuks per soort), dan mag de speler het geplukte fruit zelf behouden. (Daarmee wordt later de individuele winnaar bepaald.)
Dobbelt iemand één van beide zieke dieren, dan verschuift (!) hij Dokter Egel over het centrale bruggetje naar de juiste hoek. Daar haalt hij het passende stuk fruit van de egel en legt het in het mandje. Daarna schuift hij verder door naar het startvak. (Verplaatsen door de egel omhoog te heffen, is niet toegestaan!) Bij deze tocht kunnen af en toe stukken fruit op de grond vallen. Deze zijn dan verloren en worden terug in de doos gelegd.
Het spel eindigt zodra het laatste stuk fruit uit de bomen is geplukt. Wie dan het meeste fruit bezit, wint. Kan de egel echter op een bepaald moment geen fruit meer leveren, dan heeft iedereen verloren.
Een uitbreidingsregel laat toe dat telkens als iemand een fruitsoort dobbelt, hij zelf mag beslissen wat hij daar mee doet: ofwel aan Dokter Egel geven, ofwel zelf behouden.
‘Dokter Egel’ is een spel met een schitterende lay-out maar de bekoring is niet evenredig. De elementen geluk en vaardigheid zijn niet echt in evenwicht. Speltechnisch is dit geen topper.