AL03: Tadsch Mahal 2000

De spelers kruipen hier in de rol van machtige Maharadja’s en stamhoofden in het Noordwesten van Indië. Tijdens elke ronde wordt, over meerdere beurten, door middel van kaarten om de gunst van een andere stad en provincie gestreden. Bij het einde wordt dan gecontroleerd wie de meeste macht over het Indië van de 18de eeuw kan uitoefenen.
De firma Alea biedt ons een fraaie doos (die als een boek op een rek kan gepresenteerd worden) aan met daarin de meest recente Kniziavondst.
Tadsch Mahal heeft een speelbord met een plattegrond van Indië, 100 kleine paleizen in 5 kleuren en een set heel fraaie speelkaarten.
Het speelbord is onderverdeeld in 12 provincies met elk 4 steden die door lijnen met elkaar verbonden zijn. Enkel de provincie Agra telt een vijfde stad. Bij aanvang worden er in elke stad schijven met de getallen 1 tot 12 geplaatst. Deze bepalen de volgorde waarin de provincies aan de beurt komen. Deze schijven tonen nog enkele symbolen van goederen die de spelers punten doen opbrengen.
Elke ronde wordt er om het voorrecht één van de 4 paleizen in de provincie te bouwen, gespeeld. Daartoe dienen speelkaarten met dewelke de spelers om dat voorrecht wedijveren. Deze kaarten (bij het begin heeft iedereen er 6 in de hand) hebben 1 of 2 symbolen en één van de vier achtergrondkleuren of gewoon een witte achtergrond (jokerfunctie). De kaarten die je inzet moeten dezelfde achtergrondkleur hebben als de provincie waarvoor je speelt. Maar de belangrijkste factor zijn de symbolen op de kaarten. Er zijn 6 verschillende soorten met elk een eigen functie
Om beurt speelt iedereen zo’n kaart uit waardoor vlug duidelijk wordt om welk symbool iedereen speelt. Kan of wil een speler geen kaarten bijleggen, dan moet hij passen en volgt meteen een controle of iemand bij één van de zes symbolen de meerderheid heeft. Is dat zo, dan krijgt die speler een bijzondere tegel die bij die meerderheid hoort. Hij kan dan ook een paleis bouwen in een vrije stad van die provincie. Andere soorten meerderheden geven dan weer andere voordelen.
Punten worden toegekend nadat alle steden in een provincie een paleis hebben. De bijzondere tegels die je tijdens de ronde kon verzamelen, geven je 1 of meerdere punten. De geplaatste paleizen brengen vanzelfsprekend ook punten op. Maar paleizen die via een weg aansluiten aan eigen paleizen in een andere provincie brengen ook nog extra punten op.
Wie voor de eerste keer de spelregels van Tadsch Mahal doorneemt, vraagt zich ongetwijfeld af of dit wel te spelen valt. Wie dit spel goed kan uitleggen, verdient een pluim. Er zijn zo veel details waar rekening mee moe gehouden worden. Alles moet echt eerst gezegd worden. Maar, eenmaal je werkelijk aan het spel begint, blijkt de complexiteit nog best mee te vallen. Al snel ontdek je een uiterst veelzijdig spel met heel veel tactische mogelijkheden (typisch Knizia) waarbij je niet onmiddellijk inziet welke tactiek de beste wordt. Na enkele partijen wordt het evenwel duidelijker hoe je dit spel moet aanpakken.
Onze testronde met vijf spelers viel tegen omdat die vijfde speler steeds te laat aan beurt kwam, waardoor de beste plaatsen reeds bebouwd waren. Met 3 of 4 is dit spel echter een juweeltje (wel voor gevorderde spelers). Knizia is er weer in geslaagd om een spel op de markt te brengen met een zeer hoge herspeelbaarheidsfactor (althans toch voor de geoefende speler).