Australia 2005

Kramer en Kiesling hebben de handen nog maar eens in elkaar geslagen en opnieuw staat Ravensburger in voor de productie. Australia ziet er op het eerste gezicht veelbelovend uit, de spelregels zijn bovendien overzichtelijk en vlot geschreven. Daarbij valt vooral de eenvoud van het concept op. Door de lage instapdrempel zal deze doos in elk geval families aanspreken. Of veelspelers even enthousiast zullen zijn, valt af te wachten. Daarvoor draagt Australia wellicht net iets te weinig (vernieuwends) in zich en zorgen de spelregels voor gevorderden niet meteen voor extra aantrekkingskracht.
We bevinden ons in Australië aan het begin van de 20ste eeuw. Overal duiken industrialiseringsprojecten op en worden natuurgebieden opgericht. Elke speler probeert zoveel mogelijk punten te verzamelen door aan al deze initiatieven mee te helpen. Op het speelbord is Australia - zonder Tasmanië en met aangrenzend water - verdeeld in 24 gebieden. Bij het begin wordt in elk van die gebieden zowel een (verdekte) industrialiseringsfiche als een natuurbeschermingsfiche gelegd. Later worden deze, telkens als een project is afgewerkt, terug van het speelbord verwijderd. Op deze manier blijft het geheel erg overzichtelijk.
Wie aan de beurt komt, voert twee acties uit en heeft daarbij de keuze uit drie verschillende mogelijkheden. Volgorde en variatie in deze acties bepaalt de speler zelf. Daar het er op aan komt met de eigen rangers aan zoveel mogelijk projecten deel te nemen, zal alles gericht zijn op het plaatsen of verplaatsen van rangers over de verschillende basissen. Al deze basissen komen uitsluitend voor op de grenslijnen tussen de verschillende gebieden. Elke basis geldt zo altijd voor minstens 2 gebieden. De interessantste plaatsen grenzen zelfs aan 5 zones! Om rangers te kunnen plaatsen (of wegnemen) moet het eigen vliegtuigje in een gebied staan dat grenst aan de basis die men wil bemannen (of ontruimen). Rondvliegen met het eigen vliegtuigje telt dan ook steeds als actie mee. Om rangers op het bord te mogen plaatsen moet bovendien een kaart van de juiste kleur gespeeld worden. Ook hier heeft elke speler slechts een beperkte keuze. (Nooit beschikt iemand tijdens het spel over meer dan twee kaarten.) De uitgespeelde kaart geeft tenslotte het maximum te plaatsen rangers aan evenals de (eventuele) dollarwinst. (De som van beide getallen is steeds 4.)
Telkens als een gebied voor de eerste keer wordt bezocht, draait de speler aan beurt de aanwezige industrialiseringsfiche om. Het getal dat verschijnt varieert steeds van 4 tot 9 en geeft aan hoeveel rangers er precies nodig zijn voor de realisatie van het project. Alleen als beide overeenkomen, volgt er een puntentelling. De speler die het aantal doet kloppen (of toevallig vaststelt dat dit zo is) krijgt 3 bonuspunten. Alle aanwezige rangers scoren direct 1 punt. Rangers op schepen in zee brengen zelfs 2 punten per pion op. Om een natuurproject te realiseren moeten alle basissen rond de betreffende zone bemand zijn. Het aantal rangers speelt daarbij enkel bij de puntentelling een rol. Gelukkig verloopt deze telling op dezelfde wijze als bij een industrieproject.
Nagenoeg elke beurt zal hier of daar wel één of meer projecten gerealiseerd worden. Wie zijn rangers goed heeft ingezet zal dus heel vaak scoren. Toch zal dit niet blijven duren want zodra alle projecten rond een basis voltooid zijn, verliezen de aanwezige rangers hun doel. Om deze naar een andere basis over te brengen moeten ze ofwel eerst opgehaald worden (wat een hele of halve speelbeurt duurt) en opnieuw - mits aan de voorwaarden wordt voldaan - ingezet worden. Een dure maar soms heel interessante manier is de extra actie. Wie 4 dollar ingeeft (en dat is vrij veel...) mag één pion op het speelbord verplaatsen. Deze extra actiemogelijkheid moet steeds overwogen worden!
De uitbreidingsregels zorgen voor nog meer scoremogelijkheden. Het gebruikte mechanisme doet aan "El Grande" denken. Hier zijn we echter niet overtuigd van de meerwaarde ervan. Het basisspel blijft voldoende.
Zodra alle kaarten op zijn en een speler zijn laatste kaart uitspeelt, is het speleinde erg nabij. De speler met de meeste punten is de winnaar.
Australia moet je zeker eens uitproberen. De kans is groot dat je het later nog eens herspeelt!